ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 473/08/01/2021
Το ΠΑΚΟΕ εδώ και 10 μήνες διαμαρτύρεται και προτείνει στην πολιτεία και στην ΤΑ την σωστή διαχείριση των πλαστικών μιας χρήσης (μάσκες, γάντια, ποδιές, στολές κ.α) που προκύπτουν από την ανεξέλεγκτη απόρριψη στο περιβάλλον, χρησιμοποιημένων προϊόντων του COVID 19.
Εξαιτίας αυτής της κατάστασης η μετάδοση του ιού αυξάνεται και δυστυχώς οι χωματερές που οδηγούνται αυτά γίνονται τοξικές βόμβες.
Το ΠΑΚΟΕ είχε προτείνει με έγγραφο του στα υπουργεία υγείας και περιβάλλοντος, όλα αυτά τα πλαστικά να συγκεντρώνονται σε συγκεκριμένους κάδους – ούτε μπλε, ούτε πράσινους – και να μεταφέρονται στον υπάρχοντα και λειτουργούντα κλίβανο μολυσματικών αποβλήτων στην φυλή, πράγμα που δεν έγινε ουδέποτε.
Έτσι η νομοθετική πρωτοβουλία του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας αναφορικά με τη μείωση των επιπτώσεων ορισμένων πλαστικών προϊόντων στο περιβάλλον έρχεται να υπονομεύσει η συγκυρία της πανδημίας κάνοντας την κατάργηση των 10 κατηγοριών πλαστικών μιας χρήσης που σύμφωνα με τον Ν. 4736/2020 προβλέπεται από τις 3 Ιουλίου (και από 1ης Φεβρουάριου 2021 για το Δημόσιο) να μοιάζει με τρύπα στο νερό, αφού η COVID στη θέση τους φέρνει άλλα πλαστικά μιας χρήσης που ρυπαίνουν εξίσου. Ειδικότερα, την ώρα που αποσύρονται πλαστικά μαχαιροπίρουνα, πιάτα, καλαμάκια, μπατονέτες κ.ά., η πανδημία έχει ήδη επιβάλει νέες κατηγορίες πλαστικών μιας χρήσης αλλά και προϊόντα που από φόβο για τον αόρατο ιό προτιμώνται από τα επαναχρησιμοποιούμενα.
Αυτό παρατηρεί μιλώντας στα «ΝΕΑ» η Χρυσή Καραπαναγιώτη, αναπληρώτρια καθηγήτρια Χημείας Περιβάλλοντος στο Τμήμα Χημείας του Πανεπιστημίου Πατρών και συγγραφέας του βιβλίου «Μικροπλαστικά» (Εκδόσεις ΕΑΠ), που αναφέρεται μεταξύ άλλων στη νέα πλαστική ρύπανση από τον κορωνοϊό. «Εμφανίστηκαν νέα είδη πλαστικής ρύπανσης, οι μάσκες, τα γάντια, οι πλαστικές ποδιές. Όλα αυτά κυκλοφορούν ήδη στο περιβάλλον, υπάρχει αυξημένη ποσότητα από μάσκες μιας χρήσης σε καθαρισμούς παραλιών σε όλον τον κόσμο. Και ενώ οι νομοθέτες ήταν πολύ ζεστοί να μειώσουν τη ρύπανση από τα πλαστικά μιας χρήσης, αυτό φαίνεται ότι πήγε πολύ πίσω λόγω COVID. Αλλά και στους ίδιους τους καταναλωτές η σχετική ευαισθησία πήγε πίσω από την άποψη ότι όλοι αισθανόμαστε πιο προστατευμένοι αν χρησιμοποιήσουμε κάτι συσκευασμένο ή ότι ένα ποτήρι μιας χρήσης είναι πιο ασφαλές από κάποιο που επαναχρησιμοποιείται. Ναι μεν το πλαστικό φαίνεται ότι μας προστατεύει, αλλά στο πλαστικό ζει περισσότερο χρόνο ο COV1D – περίπου 72 ώρες – ενώ στο γυαλί και στο ξύλο λιγότερο. Αυτό τι μας λέει; Ότι αν έχουμε κάποιο πλαστικό που το χρησιμοποιούμε για προστασία αλλά όχι σωστά είναι εύκολο να μεταδοθεί ο ιός. Μια πλαστική μάσκα μιας χρήσης διατηρεί πάνω της τον ιό περισσότερο από μια πάνινη. Αν δεν την πετάξουμε χωρίς να την αγγίξουμε γίνεται πιο εύκολο να μεταδοθεί ο ιός» σημειώνει η καθηγήτρια καταλήγοντας: «Δυστυχώς, όταν έχουμε μια ανθρωπιστική κρίση, το περιβάλλον μπαίνει πάντα σε δεύτερη μοίρα».