Το ΠΑΚΟΕ το 2018 πραγματοποίησε έρευνα σε πενήντα οικότοπους της λίστας των 239. Από αυτούς οι 45 ήταν μη χωροθετημένοι ουσιαστικά (πινακίδες ορίων, μονοπάτια, πινακίδες προστασίας κ.α. δεδομένα) γεμάτοι σκουπίδια και άναρχα δομημένοι και εγκαταλελειμμένοι. Δεν γνωρίζουμε τα χρήματα που με διάφορα «δήθεν» προγράμματα τα αρπακτικά των «δήθεν» ΜΚΟ προστατεύουν τους οικότοπους αυτούς αλλά και οι δήθεν φορείς διαχείρισης τους. Καιρός δεν είναι εκτός από την Ε.Ε. που βάζει πρόστιμα και μας οδηγεί στα Ευρωπαϊκά δικαστήρια, να ασχοληθεί με αυτά και η ανεξάρτητη ελληνική δικαιοσύνη.
Τους οικοτόπους θα έπρεπε να τους περιφρουρούμε για να έχουμε κάτι …να δείξουμε στις επερχόμενες γενιές.
Η Ελλάδα θα «πληρώσει» τη χαρακτηριστική καθυστέρησή της σε ζητήματα επαρκούς προστασίας των φυσικών οικοτόπων και των ειδών με την παραπομπή της στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και πιθανόν νέα πρόστιμα. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρέπεμψε τη χώρα μας με την αιτιολογία ότι «δεν προστατεύει επαρκώς τη βιοποικιλότητα». Αν και η Ελλάδα έχει ορίσει ειδικές ζώνες διαχείρισης για την προστασία των φυσικών οικοτόπων και των ειδών που περιλαμβάνονται στο δίκτυο Natura 2000, δεν έχει όμως καθορίσει τους αναγκαίους στόχους διατήρησης και μέτρα που να ανταποκρίνονται στις οικολογικές απαιτήσεις των τύπων φυσικών οικοτόπων και των ειδών που ζουν σε όλους αυτούς τους τόπους. Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή τα μέτρα και οι στόχοι που θα έπρεπε να έχουν καθοριστεί έχουν στόχο να διατηρήσουν ή να αποκαταστήσουν τα προστατευόμενα είδη και τους οικοτόπους σε ικανοποιητική κατάσταση διατήρησης. Τα κράτη – -μέλη προτείνουν τόπους κοινοτικής σημασίας όπου απαντώνται οι τύποι φυσικών οικοτόπων και οι οικότοποι ειδών που παρατίθενται στην Οδηγία. Στη συνέχεια ο κατάλογος των τόπων εγκρίνεται από την Επιτροπή ως ένα πρώτο βήμα για την εδραίωση του πανευρωπαϊκού δικτύου προστατευόμενων φυσικών περιοχών Natura 2000. Για την Ελλάδα η Επιτροπή ενέκρινε (19.07.2006) κατάλογο 239 τόπων.
Βάσει της διαδικασίας η χώρα μας είχε στη διάθεσή της έξι χρόνια για να καθορίσει τα απαραίτητα μέτρα, αλλά η προθεσμία έληξε και δεν είχαν θεσπιστεί οι αναγκαίοι στόχοι και τα μέτρα διατήρησης. Από τότε είχε ζητηθεί επανειλημμένα από τη χώρα μας η εκπλήρωση των υποχρεώσεων της χωρίς καμιά εξέλιξη όμως. Παρά τις επιστολές το 2015, το 2016 και το Μάρτιο 2018 η Ελλάδα δεν γνωστοποίησε το χρονοδιάγραμμα για την ολοκλήρωση της διαδικασίας και έτσι αποφασίστηκε η παραπομπή της χώρας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.
