Η λίμνη Κάρλα, η λεγόμενη Βοιβηίς των αρχαίων, βρίσκεται στις βόρειες πλαγιές του Πηλίου, στα όρια των νομών Λαρίσης και Μαγνησίας. Το μέγεθός της ξεπερνούσε τα 150.000 στρέμματα και το βάθος της τα 5 μέτρα. Υπήρξε για αιώνες ένας από τους πιο γνωστούς υγρότοπους με πλούσια βιοποικιλότητα. Παρόλα αυτά, τη δεκαετία του 1960 ελήφθη η απόφαση αποξήρανσης 64.000 στρεμμάτων της λίμνης, που εν τέλει αποξηράνθηκε ολοκληρωτικά. Σκοπός της αποξήρανσης ήταν η δημιουργία «νέας» αγροτικής γης, καθώς και η προστασία των γύρων περιοχών από τις πλημμύρες και από τα έντομα. Παρά τις διαμαρτυρίες αρκετών κατοίκων για την περιβαλλοντική καταστροφή που θα δημιουργούταν, η λίμνη αποξηράνθηκε εν τέλει. Αλλά η αποξήρανση της αρχαίας λίμνης εξελίχθηκε σε καταστροφή. Τα μεταναστευτικά πουλιά που την χρησιμοποιούσαν σαν σταθμό εξαφανίστηκαν, η ρύπανση από τα φυτοφάρμακα προκάλεσε ραγδαία ανάπτυξη των φυκιών στον Παγασητικό Κόλπο και το θαλασσινό νερό διείσδυσε στον υδροφόρο ορίζοντα οδηγώντας σε χαμηλές γεωργικές αποδόσεις και εν τέλει στην εγκατάλειψη της «νέας» γης. Χρειάστηκε να περάσουν σαράντα χρόνια για να εκτιμήσουμε την βιοποικιλότητα των υγροτόπων και να αντιληφθούμε πόσο αμφίβολης βιωσιμότητας είναι η μεγάλης κλίμακας παρεμβάσεις που γίνονται χωρίς σεβασμό στο περιβάλλον. Το 2009, λοιπόν, πάρθηκε η απόφαση αναγέννησης της λίμνης, σε μικρότερο μέγεθος. Έτσι δημιουργήθηκε ταμιευτήρας 42.000 στρεμμάτων κοντά στο χωρίο Κανάλια, στο χαμηλότερο τμήμα της. Το έργο ξεκίνησε το 2010 με άντληση νερού από τον Πηνειό και αναμένεται να συμβάλει στην αντιπλημμυρική προστασία, στην άρδευση 100.000 στρεμμάτων, στην αποκατάσταση του υδροφόρου ορίζοντα και στην ενίσχυση ύδρευσης της πόλης του Βόλου. Κατά τη διάρκεια ανασύστασης της λίμνης βρέθηκαν και αρκετά σημαντικά αρχαιολογικά ευρήματα και το Υπουργείο Πολιτισμού αποφάσισε την μετατροπή του σε αρχαιολογικό χώρο. Με την δημιουργία της λίμνης εκτός από την αποκατάσταση του οικοσυστήματος και την χρησιμοποίηση της από διάφορα είδη πουλιών και ζώων, δημιουργήθηκαν εναλλακτικές μορφές τουρισμού, όπως πεζοπορία, ιππασία, ψάρεμα αλλά και συνεργασίες για την ανάδειξη της αξίας της λίμνης για τον άνθρωπο και το οικοσύστημα από το Μεσογειακό Ινστιτούτο για την Φύση και τον Άνθρωπο σε συνεργασία με τοπικές και περιφερειακές αρχές, όπου εκδώσαν έναν «Περιπατητικό Οδηγό» που αφηγείται την ιστορία της λίμνης. Παρότι τα διάφορα ζητήματα που πρέπει αν αντιμετωπιστούν στον υγρότοπο, η φύση δείχνει ότι μπορεί και θέλει να ξαναγεννηθεί.
ΌΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ. ΑΛΛΑ Η ΛΙΜΝΗ ΑΥΤΗ ΜΑΣ ΘΥΜΙΖΕΙ ΤΗ ΔΙΑΜΑΧΗ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΤΟΥ ΒΟΛΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΤΗΣ ΛΑΡΙΣΑΣ. ΌΤΑΝ Ο ΠΡΩΤΟΣ ΜΗΝΥΣΕ ΤΟΝ ΔΕΥΤΕΡΟ ΓΙΑΤΙ ΕΡΙΧΝΕ ΣΤΗ ΛΙΜΝΗ ΤΑ ΛΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΤΗΣ ΛΑΡΙΣΑΣ, ΠΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟ ΠΑΚΟΕ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΝΑ ΠΕΦΤΟΥΝ ΛΥΜΑΤΑ ΑΚΟΜΗ ΑΠΟ ΤΗ ΛΑΡΙΣΑ ΣΤΗ ΛΙΜΝΗ. ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΛΕΦΤΑ ΠΕΤΑΜΕΝΑ. ΓΙΑΤΙ ΔΗΜΑΡΧΕ; ΤΙ ΣΑΣ ΦΤΑΙΕΙ Η ΛΙΜΝΗ;
