Η διάσκεψη του ΟΗΕ για το κλίμα πραγματοποιήθηκε στο Περού, σε μια χώρα όπου συντελείται μια τεράστια οικολογική καταστροφή που δεν φαίνεται να συγκινεί κανέναν.
«Αυτό που συμβαίνει εδώ είναι ότι υπάρχει πάρα πολύς χρυσός. Οι φτωχοί άνθρωποι έρχονται από παντού για να τον βρουν» λέει ο Ραούλ Ράμος, «ανθρακωρύχος». Μιλάμε για την περιοχή Μάντρε ντελ Ντίος του Αμαζονίου, εκεί όπου η επέλαση των παράνομων χρυσοθήρων, και η διαφθορά των τοπικών αρχών έχουν μετατρέψει αυτή την περιοχή του Περού, σε δεξαμενή τοξικών αποβλήτων.
Τα αποθέματα σε χρυσό που υπάρχουν στην περιοχή υπολογίζονται σε 500 δισεκατομμύρια δολάρια, δηλαδή 15 φορές το εξωτερικό χρέος του Περού. Το πρόβλημα είναι ότι οι παράνομοι χρυσοθήρες χρησιμοποιούν υδράργυρο για να εξάγουν τα ψήγματα χρυσού από τα πετρώματα, με αποτέλεσμα να μολύνεται το νερό και το υπέδαφος, και να περνά ο υδράργυρος στην τροφική αλυσίδα.
Ότι λάμπει δεν είναι χρυσός, λέει η παροιμία. Όμως η τοξικότητα των αποβλήτων στην περιοχή του Αμαζονίου στο Περού έχει ξεπεράσει κάθε όριο. Η θνησιμότητα από την επίδραση στην υγεία των κατοίκων έχει ξεπεράσει δύο με τρεις φορές τα ανώτατα όρια που έχει θέσει η Π.Ο.Υ., δηλαδή στους 10.000 κατοίκους, οι 130 πεθαίνουν κάθε χρόνο, ενώ η ΠΟΥ δίνει όριο τους 30.
Άραγε ο ΟΗΕ και η Π.Ο.Υ. τι κάνουν; Απλά καταγράφουν τα γεγονότα.
