ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 854 ΑΘΗΝΑ 17/5/2024

  1. Η ΑΜΑΡΤΩΛΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΤΩΝ ΜΠΛΕ ΚΑΔΩΝ
  2. Ο ΣΗΚΟΥΑΝΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΒΟΘΡΟΛΥΜΑΤΑ
  3. ΤΑ ΔΕΝΤΡΑ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ….ΟΡΘΙΑ ΣΤΗ ΡΑΦΗΝΑ

1. Η ΑΜΑΡΤΩΛΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ  ΤΩΝ ΜΠΛΕ ΚΑΔΩΝ

Το ΠΑΚΟΕ από τότε που ιδρύθηκε 16/6/1979 προσπάθησε με τις δράσεις του να δημιουργήσει περιβαλλοντική συνείδηση στους πολίτες  για την ανακύκλωση. Μάλιστα στην πρώτη του εκδήλωση στο Ζάππειο μέγαρο είχε αποθέσει ανακυκλώσιμα υλικά στην είσοδο και με το σύνθημα ‘’ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΠΕΤΑΜΑ’’, θέλοντας να ενημερώσει τους πολίτες της Αθήνας για το πρόβλημα. Ταυτόχρονα θέλησε να πείσει τις κυβερνήσεις και τους Δημόσιους …λειτουργούς ότι πρέπει να προχωρήσουν στην λύση του τεράστιου αυτού προβλήματος μετά από είκοσι (20) χρόνια. Το 1999 με φωτογραφικό σενάριο ιδρύθηκε η ΕΕΑΑ (Ελληνική Εταιρεία Αξιοποίησης Ανακύκλωσης), που δυστυχώς, με στόχο πάντοτε το κέρδος της και όχι το περιβαλλοντικό όφελος, εξαπάτησε τους Δήμους, όπου χωρίς να τους δίνει σχεδόν τίποτε ανταποδοτικό, προχώρησε στην ‘’ΑΛΛΑΓΗ’’ των μπλε κάδων, όπου οι πολίτες πιστεύοντας στην ‘’πατέντα’’ αυτή έριχναν   τα ανακυκλώσιμα υλικά σε αυτούς.

Το ΠΑΚΟΕ πιστό στις αρχές του εδώ και σαράντα πέντε (45) χρόνια , έχει κάνει αρκετές αγωγές ενάντια σε αυτήν την ‘’ΑΠΑΤΗ’’ με χρυσοφόρα αποτελέσματα για τα σκουπίδια.

Όμως η παρακάτω έρευνα αποδεικνύει ότι πραγματικά η διαδρομή είναι αμαρτωλή και αυτά που πηγαίνουν στις χωματερές έχουν πληρωθεί σε αυτούς που τα διαχειρίζονται από τους Έλληνες πολίτες. Αυτό πρέπει να ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ.

Γι’ αυτό το ΠΑΚΟΕ θα καταγγείλει στην εισαγγελία του Αρείου Πάγου αυτά τα στοιχεία.Ελπίζουμε κάποιος εισαγγελέας  να αναισθητοποιηθεί και να προχωρήσει πιο πέρα.

Μια έρευνα του Solomon από τρεις δημοσιογράφους που χρησιμοποίησαν ανιχνευτές GPS για να ακολουθήσουν τα ίχνη των απορριμμάτων

Το καίριο ερώτημα που όλοι θα επιθυμούσαμε να έχουμε την απάντηση είναι: Που πηγαίνει το περιεχόμενο των μπλε κάδων;  Που πραγματικά καταλήγουν τα πλαστικά απορρίμματα που προορίζονται για ανακύκλωση στη χώρα μας;

Στο ερώτημα αυτό την απάντηση έδωσε έρευνα που πραγματοποίησαν τρεις δημοσιογράφοι για το Solomon (Αλεξία Καλαϊτζή, Γιώργος Χρηστίδης, Αλέξανδρος Αβραμίδης) και διήρκεσε πέντε μήνες. Η έρευνα με τίτλο «Στα χνάρια των πλαστικών σκουπιδιών της Ελλάδας» πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του 4ου κύκλου του iMEdD incubator που είχε θέμα την κλιματική ανισότητα και σε συνεργασία με το ελληνικό γραφείο της Greenpeace και το Basel Action Network.

Για την πραγματοποίηση της έρευνας οι δημοσιογράφοι τοποθέτησαν πανάκριβους ανιχνευτές GPS σε πλαστικά σκουπίδια που απορρίφθηκαν σε μπλε κάδους και ακολούθησαν την πορεία τους. Έτσι, τα είδαν να καταλήγουν σε χωματερές, να εξάγονται στα Βαλκάνια και να καταρρίπτουν πολλούς από τους μύθους γύρω από την ανακύκλωση.

Μόνο το 29%  των πλαστικών αποβλήτων ανακυκλώνεται

 Σημειώνεται ότι από τους 41 εκατομμύρια τόνους πλαστικών αποβλήτων των οποίων η διαχείριση γίνεται εντός της Ε.Ε. ανά έτος, μόνο το 29% ανακυκλώνεται. Τα υπόλοιπα οδηγούνται για ενεργειακή αξιοποίηση μέσω καύσης καταλήγουν στη χωματερή. Στην Ελλάδα σύμφωνα με τα στοιχεία που παραχώρησε Ελληνική Εταιρεία Αξιοποίησης Ανακύκλωσης, η οποία διαχειρίζεται το περιεχόμενο των γνωστών μπλε κάδων, μόλις το 50% του περιεχομένου τους οδηγείται στην ανακύκλωση.

Το ΠΑΚΟΕ έχει διαπιστώσει ότι μόνο το 13% ανακυκλώνεται.

Τα απορρίμματα των μπλε κάδων σε πρώτη φάση διαχωρίζονται στα Κέντρα Διαλογής και Ανάκτησης Υλικών (ΚΔΑΥ) που υπάρχουν σε όλη την Ελλάδα – το μεγαλύτερο και ένα από τα πιο σύγχρονα βρίσκεται στο Κορωπί, όπου απορριμματοφόρα  ξεφορτώνουν καθημερινά 400-500 τόνους ανακυκλώσιμων από 30 από τους 65 δήμους στην Αθήνα από τους 2.500 τόνους που παράγονται καθημερινά . Οι δημοσιογράφοι που πραγματοποίησαν την έρευνα συνάντησαν τον υπεύθυνο λειτουργίας του εργοστασίου της εταιρείας WATT Α.Ε., που επιβεβαίωσε ότι μόνο το μισό περιεχόμενο του κάθε κάδου μπορεί να οδεύσει τελικά προς ανακύκλωση και ότι το 50% του υλικού αυτού συνήθως εξάγεται.

 Και ανέφερε ότι το εργοστάσιο εξάγει σε Ευρώπη και Ασία, ανάλογα με τη φύση του υλικού, και ότι τα εύκαμπτα υλικά, όπως σακούλα, πηγαίνουν σε βαλκανικές χώρες. Μια χώρα που απορροφά μέρος του ελληνικού πλαστικού είναι Βουλγαρία.

Ecoinvest, μια εταιρεία της Βουλγαρίας που ευθύνεται για  χαρακτηρίστηκε το χειρότερο κρούσμα τοξικής μόλυνσης στην ιστορία του Έβρου

Η Βουλγαρία είναι μία από τις χώρες που αντιμετωπίζει ήδη συνέπειες από την επεξεργασία του υλικού. Στις 25 Ιανουάριου του 2020 σε τμήμα του Έβρου (ή Μαρίτσα, όπως ονομάζεται ποταμός στη γειτονική χώρα), στις όχθες της μικρής πόλης Πάζαρτζικ στη νότια Βουλγαρία, ξεβράστηκαν τεράστιες ποσότητες νεκρών φαριών. Το επεισόδιο χαρακτηρίστηκε το χειρότερο κρούσμα τοξικής μόλυνσης στην ιστορία του Έβρου, επηρεάζοντας 26 χιλιόμετρα της ροής του. Πλαστικά υπολείμματα, τα οποία ανεξάρτητη επιτροπή ειδικών επιστημόνων χαρακτήρισε κατάλοιπα της διαδικασίας ανακύκλωσης, έχρισαν ύποπτη την Ecoinvest, μια τοπική εταιρεία ανακύκλωσης. Τριάμισι χρόνια μετά, οι αρχές δεν είχαν ολοκληρώσει την έρευνά τους, οι κατηγορίες δεν κατέληξαν σε καταδίκες και εταιρεία διατείνεται ότι έχει αναβαθμίσει το σύστημα διαχείρισης. Οι δημοσιογράφοι του Solomon πήγαν στις εγκαταστάσεις της Ecoinvest, μιας από τις ηγέτιδες εταιρείες στον κλάδο της ανάκτησης στη Βουλγαρία με μερίδιο 10% στην εγχώρια αγορά αποβλήτων συσκευασίας. Οι εισαγωγές από τη χώρα μας αυξάνονται αλματωδώς τα τελευταία χρόνια, με 48.000 τόνους το 2022, ποσότητα υπερδιπλάσια σε σχέση με το 2020. Η εταιρεία πουλάει το 80% του ανακτημένου πλαστικού κυρίως στο εξωτερικό, αλλά και στην Ασία, όπου θα χρησιμοποιηθεί σε κλάδους όπως οι κατασκευές και γεωργία. Βασικός πελάτης των τελικών προϊόντων της είναι και Ελλάδα.

Στη συνέχεια, οι δημοσιογράφοι ταξίδεψαν 270 χιλιόμετρα βορειοανατολικά του Πάζαρτζικ, στην πόλη Βέλικο Τάρνοβο όπου βρίσκεται εταιρεία Megaport, ένας άλλος κολοσσός του βουλγαρικού κλάδου ανακύκλωσης με ελληνική πελατεία. Κάθε μήνα φτάνουν εδώ από την Ελλάδα 200 τόνοι πλαστικό σκουπίδι τύπου LDPE (πολυαιθυλένιο χαμηλής πυκνότητας), ποσότητα που αντιπροσωπεύει το 10% της πρώτης ύλης της. Η Megaport αγοράζει από ελληνικά ΚΔΑΥ και ιδιωτικές εταιρείες, πληρώνοντας ανάλογα με την ποιότητα από 5 έως 350 ευρώ τον τόνο. Μετά την ανακύκλωσή του, συχνά πωλείται πίσω στην Ελλάδα με τη μορφή είτε πέλετ είτε μαύρης σακούλας σκουπιδιών. Ένα  8% όμως δεν μπορεί να ανακυκλωθεί και είτε μετατρέπεται σε RDF για να καεί στα τσιμεντάδικα της Βουλγαρίας είτε καταλήγει στη χωματερή.

Ο Βόλος κινδυνεύει από την καύση αποβλήτων. Ο Περιφερειάρχης και ο Δήμαρχος τι κάνουν γι‘ αυτά;

Η  καύση αποβλήτων  κοντά στην  πόλη του Βόλου  και τα σχέδια για εντατικοποίηση της πρακτικής αυτής κρούουν εδώ και χρόνια τον κώδωνα του κινδύνου. Πολλοί ντόπιοι φοβούνται ότι καύση αποβλήτων στις τσιμεντοκάμινους συμβάλλει ώστε τα επίπεδα ατμοσφαιρικής ρύπανσης να φτάνουν στα ύψη στον Βόλο τις μισές ημέρες κάθε έτους. Και με τα ποσοστά εγκεφαλικών επεισοδίων και καρκίνου του ήπατος να είναι εδώ αρκετές φορές υψηλότερα από τον εθνικό μέσο όρο.  Εκεί όπου βρίσκεται το κολοσσιαίο εργοστάσιο τσιμέντου της ΑΓΕΤ/ Lafarge που το 2022 εισήγαγε 70.000 τόνους RDF από την Ιταλία και σχεδιάζει να τριπλασιάσει την ποσότητα αυτή στο εγγύς μέλλον. To  RDF είναι πιο φτηνό από το φυσικό αέριο, με την εταιρεία να εισπράττει από τους Ιταλούς τέλος εισόδου (gate fee) και να αποφεύγει πρόστιμα από τους ρύπους, ενώ οι εκπομπές από την καύση RDF δεν προσμετρώνται  στο σύστημα, παρ’ όλο που οι εκπομπές ρύπων φυσικά δεν εξαφανίζονται.

Στη Ρουμανία πλαστικές σακούλες  λιώνουν κάτω από τον δυνατό ήλιο

Ακολουθώντας την  πορεία του GPS που είχε τοποθετηθεί σε ένα πλαστικό μπουκάλι νερού το οποίο απορρίφθηκε στο κέντρο της Αθήνας οδήγησε τους δημοσιογράφους στη δεύτερη ευρωπαϊκή χώρα στην οποία -μαζί με τη Βουλγαρία- Ελλάδα εξάγει τους τόνους των πλαστικών σκουπιδιών της. Ακολουθώντας τη διαδρομή που έκανε το μπουκάλι έφτασαν στη Ρουμανία στην εταιρεία ανακύκλωσης Professional Recycling, στο Τούργκου Μούρες, μια πόλη στα βόρεια της χώρας. Όπως και Βουλγαρία, ειδικά μετά την κινεζική απαγόρευση εισαγωγής πλαστικών αποβλήτων, Ρουμανία έγινε χώρα εισαγωγής νόμιμων αλλά και παράνομων και επικίνδυνων πλαστικών απορριμμάτων από άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Μάλιστα, η Ρουμανία καταγράφει ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά ανακύκλωσης σε όλη την Ε.Ε., ωστόσο εισάγει κάθε χρόνο χιλιάδες τόνους πλαστικού από άλλες χώρες. Σύμφωνα με ειδικό στη διαχείριση απορριμμάτων και υπεύθυνο προγραμμάτων στην οργάνωση Ecoteca, στη Ρουμανία υπάρχουν δύο κατηγορίες ανακυκλωτών: τέσσερα-πέντε υποδειγματικά εργοστάσια ανακύκλωσης και εκατοντάδες άλλοι ψευδοανακυκλωτές. Η εικόνα της Professional Recycling μοιάζει να ανήκει στην πρώτη κατηγορία. Πολύ διαφορετική εικόνα παρουσίαζε ένα  εργοστάσιο ανακύκλωσης που επισκέφτηκαν οι δημοσιογράφοι στο Βουκουρέστι. Μέσα από τα αρχεία της ρουμανικής περιβαλλοντικής επιθεώρησης, αλλά και τις δηλώσεις Ελλήνων εμπόρων πλαστικού, εντόπισαν μια εταιρεία κινεζικών συμφερόντων, που εισάγει πλαστικές σακούλες από την Ελλάδα. Εκεί αντίκρισαν αμέτρητες μπάλες από πλαστικές σακούλες στον εξωτερικό χώρο να λιώνουν κάτω από τον δυνατό ήλιο ανάμεσα σε σκουριασμένα μηχανήματα. Με τους εργαζόμενους χωρίς τα απαραίτητα μέτρα προστασίας να μετατρέπουν σε φρενήρεις ρυθμούς τις σακούλες σε λωρίδες. Εκπρόσωποι της εταιρείας δεν δέχτηκαν να τους συναντήσουν να προχωρήσουν σε κάποιο σχόλιο.

Το  κακό πλαστικό καταλήγει σε  νόμιμες «αόρατες» παράνομες χωματερές

Όμως, ενώ το καλό πλαστικό, που δεν ξεπερνάει το 15% του συνόλου των εισαγωγών, καταλήγει στα εργοστάσια ανάκτησης  ώστε να αποκτήσει μια δεύτερη ζωή, το κακής ποιότητας πλαστικό, από το οποίο οι χώρες θέλουν να απαλλαχθούν, καταλήγει σε χωράφια, σε νόμιμες «αόρατες» παράνομες χωματερές. Οι λόγοι που συμβαίνει αυτό είναι οι ελλιπείς έλεγχοι, τα δίκτυα διαφθοράς αλλά και το χαμηλό κόστος (νόμιμης παράνομης) ταφής των απορριμμάτων. Η Ρουμανία έχει ένα από τα χαμηλότερα κόστη ταφής στην Ε.Ε.: 100 ευρώ/ τόνο για τις νόμιμες χωματερές, ενώ το κόστος παράνομης ταφής δεν ξεπερνάει τα 20 ευρώ/τόνο.

Η Ελλάδα παράγει πολύ περισσότερα σκουπίδια από αυτά που μπορεί να διαχειριστεί

 Σε ό,τι αφορά την πορεία των πλαστικών απορριμμάτων στη  χώρα μας, ένα από τα πλαστικά  σκουπίδια με ανιχνευτή GPS που απορρίφθηκε στην πόλη της Ξάνθης εντοπίστηκε στη χωματερή της Καβάλας, ενώ ένα ακόμα ανακυκλώσιμο που απορρίφθηκε στην πρωτεύουσα της Σύρου κατέληξε στον ΧΥΤΑ του νησιού. Όπως αποδεικνύεται, λοιπόν, το περίφημο «πράσινο βελάκι» στις συσκευασίες πλαστικού δεν ολοκληρώνει στην πραγματικότητα ποτέ τον κύκλο του, μετατρέποντας την αποκαλούμενη κυκλική οικονομία σε απατηλή υπόσχεση.

«Ο όγκος των σκουπιδιών που παράγουμε είναι πολύ μεγαλύτερος από αυτόν που μπορούν να διαχειριστούν οι μηχανισμοί. Όσοι  λέμε “εγώ ανακυκλώνω”, σίγουρα δεν λύνουμε το πρόβλημα. Μη σας πω ότι μερικές φορές βοηθάμε στο να διαιωνιστεί. Δεν πάμε να δαιμονοποιήσουμε την ανακύκλωση, αλλά ας μη ζούμε σε ένα ροζ συννεφάκι και νομίζουμε ότι, επειδή υπάρχουν οι μπλε κάδοι, είμαστε ΟΚ. Δεν είμαστε ΟΚ», ανέφερε Νίκος Χαραλαμπίδης, γενικός διευθυντής του ελληνικού γραφείου της Greenpeace, στην παρουσίαση της έρευνας στο iMedD.

 «Οι διαδρομές των πλαστικών απορριμμάτων έχουν μετατραπεί σε εμπορικό προϊόν και η περιβαλλοντική διάσταση είναι δευτερεύουσα», επισήμανε ο δημοσιογράφος Γιώργος Χρηστίδης, ενώ, σε ό,τι αφορά την πραγματοποίηση της έρευνας, ο φωτορεπόρτερ Αλέξανδρος Αβραμίδης ανέφερε ότι «το πιο δύσκολο ήταν να βρούμε τα στοιχεία. Ήταν ελλιπή και μη αξιόπιστα ώστε να βγουν συμπεράσματα»

2. ΜΟΛΥΣΜΕΝΑ ΤΑ ΝΕΡΑ ΤΟΥ ΣΗΚΟΥΑΝΑ

Είναι δυνατόν να καθαρίσει ο Σηκουάνας μέχρι την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων;

Το ΠΑΚΟΕ πιστεύει ότι πρέπει η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή  να παρέμβει και να πραγματοποιήσει, με ανεξάρτητο επιστημονικό φορέα, συνεχείς δειγματοληψίες, ούτως ώστε με ασφάλεια οι κολυμβητές ν’ αγωνιστούν .

Η ΜΚΟ Surfrider Foudation πραγματοποίησε μετρήσεις και βρήκε  «ανησυχητική» την κατάσταση των υδάτων του Σηκουάνα, όπου πρόκειται να διεξαχθούν αρκετές ολυμπιακές εκδηλώσεις. Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξε αφού διεξήγαγε μια δειγματοληπτική έρευνα επί έξι μήνες.

 Από τις 14 μετρήσεις που πραγματοποίησε,  από το τέλος Σεπτεμβρίου 2023 έως το τέλος Μαρτίου 2024 προέκυψε ότι τα νερά κάτω από δεκατρείς από τις γέφυρες Alexandre-Ill και Alma, όπου θα διεξαχθούν αγώνες κολύμβησης, τριάθλου και ανοιχτής θάλασσας, βρέθηκαν να είναι «πάνω και πολύ-πολύ πάνω από τα επιτρεπτά όρια που συνιστώνται για κολύμβηση».

  Όσον αφορά την ευρωπαϊκή οδηγία κολύμβησης του 2006 και τις κλίμακες των ομοσπονδιών κολύμβησης και τριάθλου, οι συγκεντρώσεις δύο βακτηρίων ενδεικτικών μόλυνσης των κοπράνων, του Escherichia coli και του εντερόκοκκου, δεν πρέπει να υπερβαίνουν τις 1.000 μονάδες σχηματισμού αποικιών (cfu)/100 ml σε E.coli και 400 cfu/100 ml σε εντερόκοκκους. Πέραν των συγκεκριμένων ορίων το νερό θεωρείται ακατάλληλο για κολύμβηση. Αυτό σημαίνει ότι το πρόβλημα παραμένει για τους Γάλλους που καλούνται να εντείνουν τις προσπάθειες ενόψει της έναρξης του κορυφαίου αθλητικού γεγονότος.

3. ΤΑ ΔΕΝΤΡΑ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ….ΟΡΘΙΑ ΣΤΗ ΡΑΦΗΝΑ

Ξερίζωμα  μέσα στην αναπαραγωγική περίοδο- καταστροφή  τόπων φωλιάσματος

Το ΠΑΚΟΕ πρόσφατα είχε πραγματοποιήσει έρευνα για την ποιότητα των λιμναζόντων νερών στο μεγάλο ρέμα Ραφήνας (ΔΤ 844 / 23.4.2024 & ΠΙΝΑΚΕΣ).

Πέρα από το γεγονός ότι η περιοχή είναι μολυσμένη, τώρα διαπιστώθηκε και η βίαιη και εγκληματική κοπή δέντρων στις όχθες του ρέματος αυτού.

Αίσχος και ντροπή σ’ αυτούς που στον βωμό της αδιαφορίας διαταράσσουν την ισορροπία των ανθρωπογενών οικοσυστημάτων. 

Η απομάκρυνση έγινε βάσει έγκρισης υλοτομίας του Δασαρχείου Πεντέλης (22/11/2023) που βασίστηκε σε αναληθή βεβαίωση της Διεύθυνσης Δασών Ανατολικής Αττικής (18/10/2023), με την οποία δηλωνόταν ότι διαπιστώθηκε πως τα 143 δέντρα πέριξ της εκβολής του ρέματος (μεταξύ αυτών και τα 17 αρμυρίκια) ήταν «ξερά, στρεβλά, ασθενικά, καχεκτικά και κεκλιμένα επικινδύνως προς το οδικό δίκτυο» («Έβγαλαν στρεβλά και ασθενικά 143 δέντρα για να τα κόψουν!», «Εφ.Συν.», 12/1/2024). Κάτι που διαψεύστηκε από  αρμόδιους επιστήμονες του Γεωπονικού Πανεπιστημίου, της WWF και του ΕΛΚΕΘΕ ύστερα από επιτόπια αυτοψία.

Δεκαεφτά  μεγάλα αρμυρίκια ηλικίας πολλών δεκαετιών, υγιή, εύρωστα και ευθυτενή, ξεριζώθηκαν βίαια  στην εκβολή του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας. Τα αρμυρίκια αποτελούσαν ένα σημαντικό τμήμα του αστικού πράσινου της Ραφήνας ,το οποίο έχει πληγεί θανάσιμα από σωρηδόν κοπές «ενοχλητικών» δέντρων και από υποτιθέμενα «αυστηρά κλαδέματα» που γίνονται από τον δήμο και τον ΔΕΔΔΗΕ επί σειρά ετών. Με αυτές τις παρεμβάσεις οδηγήθηκαν δεκάδες δέντρα σε θάνατο, ισόβιο μαρασμό, ασθένεια ή, στην καλύτερη περίπτωση, σε στρεβλή ανάπτυξη. Επιπλέον ήταν δέντρα  που ανήκαν στο οικοσύστημα του προστατευόμενου υγρότοπου  ενωσιακής σημασίας και Α ’ Προτεραιότητας της εκβολής του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας, προσφέροντας τόπους φωλιάσματος και ενδιαιτήματα στη μόνιμη και μεταναστευτική πανίδα του υγρότοπου. Μόνο ως αθλιότητα μπορεί να χαρακτηριστεί το γεγονός ότι το ξεριζωμό τους πραγματοποιήθηκε μέσα στην αναπαραγωγική περίοδο.

Ο βίαιος τρόπος κοπής των δέντρων δεν αφήνει ελπίδες για μεταφύτευση

Τα 17 μεγάλα αρμυρίκια που ξεριζώθηκαν θα μεταφυτευτούν, αλλά, όπως φαίνεται, για… τα μάτια του κόσμου, καθώς αυτό συντελείται χωρίς εξειδικευμένο προσωπικό στη μεταφύτευση μεγάλων δέντρων και με τις χειρότερες προϋποθέσεις για την επιτυχία της μεταφύτευσης και την επιβίωση των δέντρων. Κι αυτό διότι δεν είχε προηγηθεί προετοιμασία αρκετών μηνών που απαιτείται με σταδιακές παρεμβάσεις στο ριζικό σύστημα των δέντρων. Αντίθετα, υπήρξε βίαιη κοπή και συρρίκνωση του ριζικού τους συστήματος, τα δέντρα μετακινούνται χωρίς την απαραίτητη μεγάλη μπάλα χώματος που προσφέρει κάποια προστασία στο ριζικό τους σύστημα και μεταφύτευση γίνεται σε ακατάλληλη περίοδο, ιδιαίτερα φέτος που οι υψηλές θερμοκρασίες έχουν ξεκινήσει πρόωρα. Κι ακόμη σε όλες τις θέσεις μεταφύτευσης που έχουν επιλεγεί δεν έχει εξασφαλιστεί δυνατότητα στάγδην ποτίσματος των δέντρων, ούτε έχει αναλάβει κανείς σχετική δέσμευση με ορίζοντα 3ετίας όπως απαιτείται.

Ο δήμος συνένοχος δια της σιωπής και της αδράνειας

 Μετά απ’ όλα αυτά μπορεί να ακούγεται ως λεπτομέρεια το γεγονός ότι οι θέσεις που επιλέχτηκαν για τη μεταφύτευση με ευθύνη του δήμου και της αναδόχου εταιρείας είναι εκτός του υγροτόπου Α ’ προτεραιότητας της εκβολής, ενώ θα μπορούσαν κάλλιστα να μεταφυτευτούν στο πάρκο Καραμανλή, που είναι τμήμα του υγρότοπου, προσφέροντας σκίαση στο πάρκο. «Ο Δήμος Ραφήνας-Πικερμίου  δεν έκανε τίποτα για να αποτρέψει ακόμη μια καταστροφή. Αρχικά, η δήμαρχος με επιστολή της (5/1/2024) δήλωνε αναρμόδια σε απαλλοτριωμένη έκταση, στη συνέχεια ο δήμος υποχρεώθηκε να συναινέσει στην έσχατη λύση της μεταφύτευσης των δένδρων [«τυχαία» όμως στη σχετική απόφασή του (25/1/2024) δεν αναγράφηκαν οι όροι και οι προτεινόμενες θέσεις της μεταφύτευσης όπως διαβάστηκαν και ακούγονται στο βίντεο της συνεδρίασης και η παράλειψη δεν διορθώθηκε κατόπιν σχετικής αίτησης που έγινε]» καταγγέλλει Κίνηση για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας.

ΑΠΟ ΤΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΚΟΕ