ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 511/19/4/21

Το ΠΑΚΟΕ χρόνια τώρα έχει ασχοληθεί με το οξυμένο πρόβλημα της «ΑΤΥΠΗΣ» βιομηχανικής ζώνης των Οινοφύτων με αποτέλεσμα τα επικίνδυνα τοξικά απόβλητά της να απορρέουν ανενόχλητα και δίχως καμία επεξεργασία στον Ασωπό ποταμό.

Έτσι και φέτος από τις μετρήσεις και τις αναλύσεις που πραγματοποίησε το ΠΑΚΟΕ τον Μάρτιο και τον Απρίλιο (4/3 και 7/4) διαπιστώθηκε η επικίνδυνη κατάσταση που υπάρχει στον Ασωπό.

Όπως όλοι διακρίνουμε τα αποτελέσματα αυτά με βάση τους πίνακες ξεπερνούν τα ανώτατα επιτρεπτά όρια. Παρακάτω παρατίθεται η «φωνή των κατοίκων» και στη συνέχεια η επιστολή προς τον Δήμαρχο και η έρευνα.

Τι λένε οι κάτοικοι

Διαπιστώσαμε από τις συζητήσεις μας με τους κατοίκους στον Ωρωπό και το Χαλκούτσι πως δεν έχουν σοβαρό πρόβλημα με το νερό, όμως δεν κρύβουν την ανησυχία τους για την κατάσταση του ρέματος του Ασωπού. «Εμείς εδώ δεν έχουμε σοβαρό πρόβλημα με το νερό, τόσα χρόνια έχουμε το μαγαζί εδώ, πίνουμε κανονικά από τη βρύση, ούτε ακούσαμε από κάποιο γείτονα να παραπονιέται. Βέβαια ο Ασωπός είναι μια άλλη περίπτωση, εκεί πραγματικά η κατάσταση είναι πολύ κακή, υπάρχουν σημεία του που πραγματικά σε απωθούν ακόμα και να τα κοιτάξεις» μας λέει ο νεαρός Βασίλης Χατζηκωνσταντής, που εργάζεται στην καφετέρια του πατέρα του. Λίγα μέτρα πιο πέρα στέκεται ο ιδιωτικός υπάλληλος Παρασκευάς Αντζουλίδης που περιμένει να πάρει τον καφέ του προκειμένου να επιστρέψει στη δουλειά του. «Θα ήταν πολύ χρήσιμο αν μπορούσατε να κάνετε μετρήσεις σε όλα τα σπίτια της περιοχής και μετά να τα συγκρίνατε με τα ευρήματά σας στον Ασωπό, εκεί θα διαπιστώνατε την τεράστια διαφορά. Δυστυχώς ο Ασωπός έχει εγκαταλειφθεί στη μοίρα του και πλέον έχει εξελιχθεί σε εστία μόλυνσης».

Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε και η τοποθέτηση του Ρετζίν Μεχντί, που εργάζεται σε κατάστημα με ζωικές τροφές: «Εμείς πίνουμε κανονικά το νερό από τη βρύση, δεν έχουμε πάθει το παραμικρό, αλλά φυσικά δεν μπορώ να μιλήσω για τους άλλους παρά μόνο για τον εαυτό μου και για όλους όσοι δουλεύουν στο μαγαζί».

Συνεχίζοντας την περιήγησή μας στον παραλιακό δρόμο του Ωρωπού κοντοσταθήκαμε έξω από μια παιδική χαρά, όπου αρκετά μικρά παιδιά έπαιζαν ανέμελα. «Κοιτάξτε, ως μητέρα έχω ακόμα μεγαλύτερη ευαισθησία από τον καιρό που ήμουν ακόμα ελεύθερη δίχως δεσμεύσεις και δίχως υποχρεώσεις. Τώρα κοιτάζω εξονυχιστικά τα πάντα, ιδίως αυτά που αφορούν την υγεία των παιδιών μου κι ένα από αυτά είναι το νερό που πίνουν. Στο σπίτι μου ανοίγουμε κανονικά τη βρύση, δεν είχαμε ποτέ κάποιο μεγάλο πρόβλημα που να μας αναγκάσει να στραφούμε προς τη λύση της αγοράς εμφιαλωμένου ή να προβούμε στην εγκατάσταση κάποιου φίλτρου. Βέβαια, έχω αρκετούς γνωστούς που έχουν βάλει φίλτρο νερού στο σπίτι τους αλλά από τις συζητήσεις που είχαμε κατά καιρούς, μου ξεκαθάρισαν πως αυτό θα το έπρατταν όποια και αν ήταν η κατάσταση του νερού. Αν όμως βγείτε από τον Ωρωπό και κατευθυνθείτε προς το ρέμα του Ασωπού, εκεί τότε θα αναθεωρήσετε την άποψή σας…» χαμογέλασε πικρόχολα η κυρία Δέσποινα Αρναούτη, μητέρα δύο παιδιών.

Ήταν σκοπός μας να επισκεφθούμε το ρέμα του Ασωπού προκειμένου να διαπιστώσουμε ιδίοις όμμασι τα όσα μας κατήγγειλαν οι κάτοικοι της ευρύτερης περιοχής. Φτάνοντας στο …επίμαχο σημείο, δεν είχαμε παρά να συμφωνήσουμε με τους συμπολίτες μας και να καταγράψουμε με περισσή δυσφορία τα όσα είδαμε. Τα νερά είναι λιμνάζοντα, σε αρκετά σημεία έχουν δημιουργηθεί μικρά έλη, που αποπνέουν δυσοσμία. Η προσπάθειά μας να προσεγγίσουμε την περιοχή ώστε να προβούμε στη δειγματοληψία έμοιαζε με επικίνδυνη αποστολή, το ένα βήμα ήταν στερεό, το άλλο κινδύνευε να βουλιάξει σε σκοτεινά, βρωμερά ύδατα. Γίναμε μάρτυρες μιας πολύ άσχημης κατάστασης, σε μια περιοχή που βρίσκεται πολύ κοντά σε σπίτια και οικισμούς. Έχουν δημιουργηθεί εστίες μόλυνσης, αυτό γίνεται αντιληπτό από εκατοντάδες μέρα μακριά, δεν χρειάζεται να …βουλιάξουμε τα πόδια μας σε αυτά τα τόσο βρώμικα νερά για να το συμπεράνουμε.

Δεν γίναμε σοφότεροι όταν φτάσαμε στο Χαλκούτσι, εκεί όπου ζητήσαμε την άποψη της πολύ πρόσχαρης Ευρυδίκης Σαμαρτζή, υπαλλήλου σε ταχυφαγείο της περιοχής: «Ευτυχώς δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με το νερό, αν είχαμε και με αυτό, τότε δεν ξέρω πραγματικά τι θα κάναμε με όλα όσα τραβάμε αυτόν τον καιρό. Όσον αφορά τον Ασωπό, περνάω καθημερινά από εκεί, όταν έρχομαι και όταν φεύγω από τη δουλειά μου, δεν χρειάζεται να πούμε πολλά πράγματα, αρκεί μια ματιά».

Ο ηλεκτρολόγος Σωτήρης Πιπεργιάς κάνει ένα μικρό διάλειμμα από την εργασία του στην κεντρική πλατεία του Χαλκουτσίου, οπότε βρίσκουμε την ευκαιρία να τον πλησιάσουμε: «Ο Ασωπός είναι ένα μεγάλο θέμα, χρειάζεται οπωσδήποτε να βρεθεί λύση, αλλά δεν είμαι καθόλου αισιόδοξος, άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ζούμε στην Ελλάδα και για να κινηθεί ένας μηχανισμός χρειάζονται πολλά γρανάζια».

ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΚΟΕ

Κατηγορίες: ΔΕΛΤΙΑ ΤΥΠΟΥ