ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 458/ 2/12/2020
Το ΠΑΚΟΕ διαμαρτύρεται έντονα για την επιμονή της κυβέρνησης να ψηφίσει ένα νομοσχέδιο, το οποίο απαξιώνει το περιβάλλον και δεν δίνει την δυνατότητα σε φορείς, που έχουν 20 έτη γνώση και εμπειρία να παίξουν πραγματικά το ρόλο, όπως «το σώμα επιθεωρητών περιβάλλοντος»
Εν τούτοις το σώμα αυτό γίνεται υπηρέτης ιδιωτών που σίγουρα θα υπηρετούν τα συμφέροντα των εργοστασιαρχών.
Οι επιθεωρητές περιβάλλοντος απλά θα παίξουν το ρόλο της γραμματειακής υποστήριξης ιδιωτικών εταιρειών, παρέχοντα όλες τις πληροφορίες, που επιλεκτικά θα χρησιμοποιούν.
ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΑΜΕΣΑ ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΟΠΩΣ ΤΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ
Το γιατί αναλύεται παρακάτω
Το Σώμα Ειδικών Επιθεωρητών που ιδρύθηκε το μακρινό 2001 ως αντίβαρο στον προολυμπιακό οικοδομικό παροξυσμό, αφού στα χρόνια που ακολούθησαν έμεινε σκιά του εαυτού του, μετατρέπεται τώρα σε «γραμματεία» των ιδιωτών ελεγκτών που θα αναλάβουν να ελέγχουν όποιον παρανομεί. Μάλιστα, η πρόβλεψη αυτή του χωροταξικού νομοσχεδίου έρχεται σε ευθεία σύγκρουση με το «ιερό ευαγγέλιο» της κυβέρνησης, την Εκθεση Πισσαρίδη, η οποία προτείνει να αναβαθμιστεί η Επιθεώρηση Περιβάλλοντος σε Ανεξάρτητη Αρχή!
Η πρόβλεψη για ιδιώτες που θα αναλάβουν να κάνουν ελέγχους για περιβαλλοντικές αυθαιρεσίες δεν είναι καινούργιο φρούτο. Είχε προβλεφθεί ήδη από το έτος 2011 στον νόμο 4014 επί υπουργού Περιβάλλοντος (και προηγουμένως πρώτου μνημονιακού υπουργού Οικονομικών) Γ. Παπακωνσταντίνου. Γεννήθηκαν τότε οι Περιβαλλοντικοί Ελεγκτές αλλά έμειναν στη… θερμοκοιτίδα και το Μητρώο τους δεν συστάθηκε ποτέ. Αντιθέτως, μέσα στην καταιγίδα της κρίσης τα περιβαλλοντικά προσχήματα εγκαταλείφθηκαν και το προσωπικό της Επιθεώρησης άρχισε να αποχωρεί προς άλλες υπηρεσίες αντί να κυνηγά ανεμόμυλους και να τρέχει στα δικαστήρια την ώρα που οι πολιτικές ηγεσίες εκλιπαρούσαν για επενδύσεις.
Το 2017 έγινε μια τελευταία προσπάθεια συγκράτησης του Σώματος Επιθεωρητών από την πλήρη διάλυση, αλλά το προσωπικό ήταν ήδη άφαντο και, όπως αναφέρει η Εκθεση Πισσαρίδη, είχαν μείνει το 2015 στην Κεντρική Επιθεώρηση 17 (σήμερα η Επιθεώρηση Νοτίου Ελλάδος έχει 12 από 60 κάποτε) άτομα. Η χαριστική βολή δόθηκε μόλις ανέλαβε (17/7/2019) η κυβέρνηση Μητσοτάκη, που μεταξύ άλλων κατάργησε την Ειδική Γραμματεία του Σώματος και δεν την ενέταξε καν στην Εθνική Αρχή Διαφάνειας με το «επιτελικό κράτος».
Για να έρθει τώρα το χωροταξικό νομοσχέδιο που ορίζει ότι το Σώμα Επιθεωρητών δεν θα κάνει επιθεωρήσεις αλλά θα ασχολείται με έργα όπως ο προϋπολογισμός της υπηρεσίας, η «κατάρτιση της μεθοδολογίας σχεδιασμού των ενεργειών εποπτείας», η διαχείριση των περιβαλλοντικών καταγγελιών, η κατάρτιση φύλλων ελέγχου, η έκδοση γενικών οδηγιών για πληροφόρηση του κοινού και η ετήσια έκθεση προς τον υπουργό Περιβάλλοντος. Με άλλα λόγια, θα υποστηρίζει γραμματειακά τους ιδιώτες που θα ενταχθούν στο Μητρώο Περιβαλλοντικών Ελεγκτών, οι οποίοι θα πρέπει να ορθώνουν το ανάστημά τους απέναντι στον εργοστασιάρχη που μολύνει κάποιο ποτάμι, τον επιχειρηματία που απλώνεται ανεξέλεγκτα μέσα σε δάση και αιγιαλούς…
Και όλα αυτά τη στιγμή που η τυπωμένη «Εκθεση Πισσαρίδη», στο σημείο που μιλά για τις «πρώτες δράσεις Οικονομικής Πολιτικής», προτείνει ρητώς «βελτίωση της διαφάνειας για χωροταξικά και περιβαλλοντικά δεδομένα και αναβάθμιση της Επιθεώρησης Περιβάλλοντος σε Ανεξάρτητη Αρχή». Ενώ παρακάτω όπου μιλά για την καταπολέμηση των «αγκυλώσεων», χαρακτηρίζει «κραυγαλέα» τη δϋσαναλογία πόρων και θεσμικής ισχύος της Επιθεώρησης σε σχέση «με τη σπουδαιότητα του έργου που έχει να επιτελέσει, ιδιαίτερα σε μια περίοδο που τα περιβαλλοντικά ζητήματα είναι ζωτικής σημασίας διεθνώς».
«Εξαιτίας της υποστελέχωσης, ο αριθμός των περιβαλλοντικών ελέγχων έχει μειωθεί σημαντικά την τελευταία δεκαετία. Η Επιθεώρηση Περιβάλλοντος έχει επίσης υποβαθμιστεί από ειδική υπηρεσία σε μια απλή υπηρεσιακή μονάδα του ΥΠΕΝ, χωρίς αρμοδιότητα επιβολής κυρώσεων», αναφέρει η Εκθεση, προσθέτοντας ότι «οι έλεγχοι συμμόρφωσης με την περιβαλλοντική νομοθεσία είναι απαραίτητοι τόσο για την προστασία του περιβάλλοντος όσο και για την ισότητα των πολιτών και των επιχειρήσεων απέναντι στους νόμους». Προτείνει λοιπόν να αναβαθμιστεί σε Ανεξάρτητη Αρχή και επικαλείται το παράδειγμα του Ηνωμένου Βασιλείου, όπου το Environment Agency έχει 10.600 υπαλλήλους!
Είναι φανερό ότι στο υπουργείο Περιβάλλοντος δεν ασχολούνται με νομπελίστες και έχουν αποφασίσει να αποσύρουν το Δημόσιο όχι μόνον από την αρμοδιότητα να ασκεί ελέγχους αλλά ακόμη και από τα δικαιώματά του πάνω σε δάση και δασικές εκτάσεις. Οπως αναφέρεται στο άρθρο 126 του χωροταξικού νομοσχεδίου, αμέσως μετά τα άρθρα 124-125 που μετατρέπουν τους «ράμπο» σε γραμματείς των ιδιωτών:
α. To Ελληνικό Δημόσιο δεν προβάλλει και δεν διεκδικεί δικαιώματα κυριότητας σε μικρές εκτάσεις, κάτω των 100 τ,μ., που μένουν ως κενά (λωρίδες ή πολύγωνα) ανάμεσα στους κτηματολογικούς και τους δασικούς χάρτες. Υπενθυμίζεται ότι τόσο το Κτηματολόγιο όσο και οι δασικοί χάρτες βρίσκονται ακόμη πολύ μακριά από την κάλυψη όλης της επικράτειας. Ομως στις περιοχές όπου το Κτηματολόγιο έχει προχωρήσει, διαμορφώνεται ένα διάγραμμα και, καθώς το Δασολόγιο βρίσκεται συνήθως πιο πίσω στην κατάρτισή ο του, μπορεί να μένουν αυτά τα κενά. Το νομοσχέδιο ορίζει λοιπόν ότι εάν είναι μικρού μεγέθους, το Δημόσιο δεν θα προβάλει δικαιώματα όπως θα έκανε εάν τα θεωρούσε δασικά. Ετσι, μπορεί για παράδειγμα να συμπεριληφθούν σε μια διπλανή ιδιοκτησία και να της επιτρέψουν να χτίσει. Πάντως, το Προεδρικό Διάταγμα 52 του 2016 δεν αποκλείει τόσο μικρές εκτάσεις «εάν συντρέχουν οι προϋποθέσεις δημιουργίας βιοκοινότητας και ιδιαίτερου φυσικού περιβάλλοντος». Επίσης, βάσει των αποφάσεων 805-808/2016 του ΣτΕ, είναι ο δασικός χάρτης που καθορίζει τον κτηματολογικό και δεν επιτρέπεσαι το αντίστροφο.
β. Επιτρέπεται η επέμβαση σε δημόσια δάση και για τη δημιουργία εγκαταστάσεων ιατρικού τουρισμού. Προστίθεται δηλαδή ακόμη μια χρήση σε εκείνες για τις οποίες είχε επιτραπεί ώς τώρα η επέμβαση σε δημόσια δάση, όπως υδροθεραπευτήρια, ιαματικές πηγές, κέντρα θαλασσοθεραπείας, διαδρομές για γήπεδα τρυπιδοσφαίρισης (γκολφ), ξενοδοχεία 4-5 αστέρων και μηχανισμοί με συρματόσχοινα που εξυπηρετούν χιονοδρομικά «εφόσον δεν επέρχεται αλλοίωση του τοπίου». Υπενθυμίζεται ότι αλλαγή χρήσης σε δάσος επιτρέπεται από το Σύνταγμα (άρθρο 24) μόνον εάν «την επιβάλλει δημόσιο συμφέρον». Για ποιων τα συμφέροντα πρόκειται εδώ; Πάντως, πρόεδρος του Συμβουλίου Ελληνικού Τουρισμού (ΕΛΙΤΟΥΡ) είναι, μεταξύ πολλών άλλων αξιωμάτων, ο Γιώργος Πατούλης.
