ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 443/ 31/10/2020
Το υπέδαφος της Ελλάδας που ανήκει στους Έλληνες, νέμονται εδώ και δεκαετίες διαπλεκόμενοι.
Το ΠΑΚΟΕ επανειλημμένα έχει καταγγείλει την εγκληματικά εσκεμμένη αδιαφορία των κρατούντων στην ΛΑΡΚΟ, που έχει ως αποτέλεσμα
α. Την κακή διαχείριση των πολύτιμων φυσικών πόρων – νικέλιο, κοβάλτιο – που το 1980 η ΛΑΡΚΟ ήταν η πρώτη παραγωγός χώρα στον κόσμο και τώρα είναι μέσα στις πέντε πρώτες και εάν είχε αξιοποιηθεί η τεχνολογία διαχωρισμού του κοβάλτιου – στρατηγικής σημασίας βαρύ μέταλλο – θα ήταν τα πράγματα διαφορετικά.
β. Σήμερα τα χρέη της ανέρχονται στα 500 εκατομμύρια περίπου ευρώ, ενώ θα μπορούσε με σωστή διαχείριση αυτά να ήταν κέρδη.
γ. Οι υποδομές στην Λάρυμνα και στα Βασιλικά υποτυπώδεις είτε για την παραγωγική διαδικασία είτε για την προστασία του περιβάλλοντος.
δ. Στον Ευβοϊκό μπροστά στην παραλία της Χαλκίδας, χιλιάδες τόνοι τοξικής κόκκινης λάσπης πέφτουν συνεχώς, χωρίς κανείς να δίνει σημασία.
ε. Τα προνόμια πολλών «υμέτερων» καθώς και εργαζομένων είναι τεράστια.
ΣΤ. Οι εργαζόμενοι ανήκουν σε εργολάβους της «ΛΑΡΚΟ Α.Ε.»
Όλα αυτά πρέπει να προβληματίσουν τους κρατούντες, ούτως ώστε η όποια «ΠΩΛΗΣΗ» να προβεί επιτέλους κερδοφόρα στον Ελληνικό λαό που αυτός πληρώνει με τους φόρους του τις επιδοτήσεις του κράτους στην «ΛΑΡΚΟ Α.Ε.» για να έχουν παχυλούς «μισθούς» οι.. εργαζόμενοι και οι εργολάβοι.
– «Μπαίνουμε στο σενάριο της πτώχευσης αν δεν καρποφορήσει η πώληση»
– «Δεν διασφαλίζονται οι θέσεις εργασίας» τονίζει στο ΠΑΚΟΕ ο πρόεδρος των εργαζομένων Ανδρέας Κορετζέλος
Έντονες είναι οι αντιδράσεις των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ στο κυβερνητικό σχέδιο για τη συνέχιση της εταιρίας, οι οποίοι προτίθενται να κλιμακώσουν τις κινητοποιήσεις τους προκειμένου να μη χαθεί ούτε μία θέση εργασίας. «Στις 25 Σεπτεμβρίου πραγματοποιήθηκε συνάντηση στο ΥΠΕΝ με τους υπουργούς κ. Χατζηδάκη – κ. Σταϊκούρα και την Γ. Γραμματέα του Υπουργείου Εργασίας κ. Στρατινάκη. Το πρώτο ερώτημα που έγινε από τα σωματεία ήταν η απόφαση του δικαστηρίου που τελείωσε με απόφαση 3-2 υπέρ του Δημοσίου. Για να το κάνουμε πιο απλό και κατανοητό είναι το σχέδιο του 2014 που μιλάει για την τριχοτόμηση της Εταιρίας, δηλαδή σπάσιμο σε κομμάτια. Το κάνουμε ακόμα πιο κατανοητό το περιουσιακό στοιχείο του εργοστασίου και την πώληση θα την κάνει το ΤΑΙΠΕΔ. Εδώ μας ξενίζει αυτή η απόφαση ότι κρίθηκε από εκπρόσωπο της καινούριας ΛΑΡΚΟ δηλαδή άνθρωπος διορισμένος από την καινούρια ΛΑΡΚΟ ψήφισε κατά. Εδώ υπάρχει απορία πώς έγινε αυτό, για να μην πούμε ότι ίσως ήταν κάτι στημένο» τόνισε ο Ανδρέας Κορετζέλος πρόεδρος των εργαζομένων.
«Η απόφαση αυτή σημαίνει πολλά, ότι μέσα στον Νοέμβριο όπως είπαν οι υπουργοί ξεκινάει ο διαγωνισμός για την πώληση της Εταιρίας. Το σχέδιο λέει για δύο διαγωνισμούς παράλληλα. Το βασικότερο είναι ότι όλες οι θέσεις εργασίας δεν διασφαλίζονται. Παρόλο που η πολιτική ηγεσία μάς είπε ότι θέλει να κρατηθούν όλες οι θέσεις εργασίας, δεν μπορεί να το διασφαλίσει, γιατί θα είναι στην ευχέρεια του επενδυτή, όποιους πάρει, θα τους προσλάβει με καινούριες συμβάσεις. Δηλαδή ξεκινάμε από το μηδέν όλοι μας με μέλλον σκοτεινό και αβέβαιο. Για τις αποζημιώσεις όλου του προσωπικού χωρίς αποκλεισμούς αυτό θα εξαρτηθεί από την πώληση και το αντίτιμο της Εταιρίας. Μπαίνουν όλοι στη λίστα των πιστωτών αλλά σύμφωνα με την απόφαση του Δικαστηρίου θα πρέπει να είναι μια καλή πώληση, πολλών χρημάτων για να έχουμε απολαβές όλοι μας, δηλαδή συνάδελφοι που έφυγαν, πιστωτές, εργαζόμενοι, ΔΕΗ και Τράπεζες. Αν δεν καρποφορήσει η ιστορία της πώλησης τότε μπαίνουμε στο σενάριο της πτώχευσης όπως έχει νομοθετηθεί από την Πολιτεία».
Οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ προχώρησαν σε μαζική κινητοποίηση το Σάββατο, 17 Οκτωβρίου, στην πύλη του εργοστασίου της Λάρυμνας, διατρανώνοντας την αντίθεσή τους στα κυβερνητικά σχέδια για το διαφαινόμενο λουκέτο και την απόλυσή τους. Καταγγέλλουν πως «η κυβέρνηση θα προχωρήσει στους διαγωνισμούς εκποίησης της ΛΑΡΚΟ, χωρίς να δεσμεύεται για τη συνέχιση της λειτουργίας της και για τις θέσεις εργασίας και προχωρά στη δημιουργία κοινωνικού ταμείου για να απολύσει όλους τους εργαζόμενους. Πάνω από 1.200 εργαζόμενοι -μόνιμοι και συνεργαζόμενοι- πετιούνται στο δρόμο, ύστερα από 56 χρόνια συνεχόμενης λειτουργίας, η ΛΑΡΚΟ πρώτη φορά μπαίνει στον κίνδυνο του οριστικού κλεισίματος».
ΛΑΡΚΟ, ένας κρυμμένος θησαυρός
Ένας κρυμμένος θησαυρός… βρίσκεται στη διαμελισμένη κι έτοιμη προς πώληση ΛΑΡΚΟ, αλλά και μια τεράστια πρόκληση κρατά χαμηλά τον πήχη της εκδήλωσης αγοραστικού ενδιαφέροντος: η ανάγκη για περιβαλλοντικές επενδύσεις τουλάχιστον 200 εκατ. ευρώ.
Στο δεύτερο δεκαήμερο του Νοεμβρίου προγραμματίζονται οι δύο ξεχωριστοί διαγωνισμοί για την πώληση των περιουσιακών στοιχείων της βιομηχανίας παραγωγής νικελίου, δεδομένων των μεγάλων προβλημάτων της εξαιτίας των τεράστιων χρεών που αγγίζουν το μισό δισεκατομμύριο ευρώ και του πεπαλαιωμένου μηχανολογικού της εξοπλισμού.
Ωστόσο, η ΛΑΡΚΟ έχοντας υπαχθεί στο καθεστώς της ειδικής διαχείρισης είναι καθαρή από οικονομικά βάρη και κυρίως το ορυκτό που αξιοποιεί, το νικέλιο, ίσως αποτελεί και τον «χρυσό» του μέλλοντος. Το νικέλιο περιέχει το κοβάλτιο, το οποίο χρησιμοποιείται για την κατασκευή μπαταριών. Τα επόμενα 20 χρόνια είναι τα χρόνια της μετάβασης προς την κλιματική ουδετερότητα και η ηλεκτροκίνηση στις μεταφορές καθώς και η αποθήκευση ενέργειας είναι δραστηριότητες οι οποίες θα γνωρίσουν ραγδαία ανάπτυξη.
Σύμφωνα με αναλύσεις ειδικών, η ΕΕ έως το 2025 έχει ανάγκη από 53.000 τόνους σε κοβάλτιο. Από τα κράτη – μέλη της, μόνο η Φινλανδία έχει τη δυνατότητα να προσφέρει 2.300 τόνους. Οι υπόλοιπες ποσότητες εισάγονται από τη Ρωσία και το Κονγκό.
Η ΛΑΡΚΟ παράγει το σιδηρονικέλιο ωστόσο, δεν έχει τη δυνατότητα διαχωρισμού του κοβαλτίου. Ειδικοί εξηγούν πως μόνο με επένδυση στην υδρομεταλλουργία θα μπορέσει να εκτελεί κι αυτήν την επεξεργασία. Αν αυτό συνέβαινε, τότε θα παρήγε περί τους 2.000 με 3.000 τόνους, συμβάλλοντας στην κάλυψη των ευρωπαϊκών αναγκών σε κοβάλτιο.
Αναλυτές εκτιμούν ότι με σημερινές τιμές η βιομηχανία της Λάρυμνας χάνει περί τα 70 με 100 εκατ. δολάρια από τις εξαγωγές κοβαλτίου. Πρέπει να τονιστεί ότι το συγκεκριμένο υλικό η ΕΕ το έχει χαρακτηρίσει ως στρατηγικό υλικό. Άρα είναι εφικτή και η χρηματοδότηση από ευρωπαϊκά ταμεία και άλλους κοινοτικούς πόρους.
Οι εκτιμήσεις θέλουν τα ορυχεία της ΛΑΡΚΟ να κρύβουν 2 εκατομμύρια τόνους νικελίου, συνεπώς η εκμετάλλευσή τους με τις κατάλληλες επενδύσεις μπορεί να δίνει το πολύτιμο υλικό, το κοβάλτιο, της ενεργειακής μετάβασης.
Στο δεύτερο δεκαήμερο του Νοεμβρίου προγραμματίζονται οι δύο χωριστοί διαγωνισμοί για την πώληση της ΛΑΡΚΟ. Το ΤΑΙΠΕΔ, που εκπροσωπεί το ελληνικό Δημόσιο, θα πουλήσει το εργοστάσιο της Λάρυμνας και τα μεταλλεία του Αγ. Ιωάννη Βοιωτίας.
Ο ειδικός διαχειριστής θα προχωρήσει σε διαγωνισμό για την πώληση του ενεργητικού που ανήκει στην εταιρεία, όπως τα μεταλλευτικά δικαιώματα στα πέντε μεταλλεία της Εύβοιας, στο μεταλλείο της Καστοριάς και στο λιγνιτωρυχείο στα Σέρβια Κοζάνης. Επίσης, στους διαγωνισμούς θα υπάρχει όρος ώστε ο υποψήφιος επενδυτής του εργοστασίου να κάνει αντιπροσφορά και για τα μεταλλεία αλλά και αντίστροφα.
Η ΛΑΡΚΟ, ως γνωστόν, είναι μια εταιρεία χρεοκοπημένη, με τις ιστορίες κακοδιαχείρισης, σπατάλης και βολέματος «ημετέρων» να διανθούν τα περισσότερα από τα 57 χρόνια της λειτουργίας της.
Τα χρέη προς τους πιστωτές της ανέρχονται στα 485 εκατ. ευρώ, εκ των οποίων τα 370 εκατ. στη ΔΕΗ. Έχει καταδικαστεί από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για την είσπραξη παράνομων κρατικών ενισχύσεων ύψους 135 εκατ. ευρώ. Ο διαμελισμός των περιουσιακών της στοιχείων και η πώλησή της θα απαλείψουν την υποχρέωση του ελληνικού Δημοσίου να ανακτήσει αυτά τα ποσά.
Σύμφωνα με επίσημες αναφορές στη Βουλή της ηγεσίας του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, η βιομηχανία επί χρόνια ρυπαίνει με τη σκουριά της τον Ευβοϊκό, ενώ το εργοστάσιο στερείται σύγχρονων περιβαλλοντικών υποδομών. Η αγορά εκτιμά πως απαιτούνται τουλάχιστον 200 εκατ. ευρώ επενδύσεις για να καθαρίσει… η ΛΑΡΚΟ και ο Ευβοϊκός.
Η αξία των μεταλλείων της υπολογίζεται στα 118,3 εκατ. ευρώ και το εργοστάσιο της Λάρυμνας στα 158,9 εκατ. ευρώ. Η ελληνική βιομηχανία συγκαταλέγεται στους πέντε μεγαλύτερους, διεθνώς, παραγωγούς νικελίου.
