Πρωταθλήτρια στην Ευρώπη με το λιγότερο πράσινο (4,5%)

          Όλα τα παρακάτω επιβεβαιώνουν την πλήρη αδιαφορία των Δημοτικών Αρχών που πέρασαν μέχρι σήμερα, με αποτέλεσμα να συμβάλλει αυτή η «κατάντια» στην ανάπτυξη αναπνευστικών προβλημάτων στους μεγάλους αλλά ακόμη και στα παιδιά. Είναι αδιανόητο να συζητάμε και να παρατηρούμε απαθείς αυτή την κατάσταση.

          Για αυτό το ΠΑΚΟΕ μετά το Πάσχα αναλαμβάνει πρωτοβουλία με άλλες εθελοντικές οργανώσεις να βοηθήσει στην πραγματική ανάπλαση των παρακάτω πεδίων… ψυχαγωγίας.

          Σε μία μητρόπολη όπως η Αθήνα, η ανάγκη για περιποιημένους ανοιχτούς χώρους είναι μεγάλη. Σε μία πόλη γεμάτη πολυκατοικίες, λεωφόρους και αυτοκίνητα, οι χώροι που δεν τους διαπερνά ο θόρυβος και οι ρυθμοί της ρουτίνας παγώνουν, γίνονται όλο και πιο απαραίτητοι.

          Σύμφωνα με κατοίκους ο πρώτος και μαζί ο τελευταίος δήμαρχος που ενδιαφέρθηκε ουσιαστικά ήταν ο Δημήτρης Μπέης κατά τη διάρκεια της διπλής θητείας του από το 1978 μέχρι το 1986. Τριάντα χρόνια μετά, τα έργα του Μπέη έχουν ρημάξει.

          Και τώρα έρχεται η ανάπλαση της πλατείας Ομονοίας που ελπίζουμε δεν είναι ακόμη μία παρέμβαση για το θεαθήναι και που το μέλλον για τη συντήρησή της είναι αβέβαιο. Πόσο μάλλον που σε κοντινά προς αυτή πάρκα, δεν υπάρχει ούτε μία βρύση που να λειτουργεί.

          Παρακάτω παρουσιάζουμε την κατάσταση που επικρατεί σε διάφορα πάρκα της Αθήνας.

  • Άλσος Παγκρατίου: εβδομηντάχρονος κάτοικος της περιοχής θυμάται από τα λόγια του πατέρα του για τη συμμετοχή του, το 1920, σε δενδροφύτευση με πεύκα. Αργότερα το 1930 στο άλσος έβοσκαν κατσίκια που έτρωγαν τα φυτά από το φυτώριο με θάμνους και δέντρα. Μέχρι τη γερμανική κατοχή στο άλσος υπήρχε ζωολογικός κήπος και υπόγεια κλουβιά όπου φιλοξενούσαν τρεις αρκούδες. Μετά τον εμφύλιο υπήρχε το Ελεύθερο Θέατρο και θερινός κινηματογράφος και ένα αναψυκτήριο. Τα κλουβιά με τις αρκούδες μπαζώθηκαν, αλλά μαζί μπαζώθηκε και μία μικρή λίμνη που υπήρχε.  Σήμερα δεν λειτουργεί φωτισμός τα βράδια και δεν περιποιείται κανείς τα ξεραμένα δέντρα. Οι βρύσες είναι χαλασμένες και υπάρχει πρόβλημα με την καθαριότητα, ενώ το γήπεδο μπάσκετ έχει μία χαλασμένη μπασκέτα εδώ και τέσσερα χρόνια. Η μόνη θετική εξέλιξη είναι μία ανακαινισμένη παιδική χαρά όπου όμως ο φωτισμός δεν δουλεύει σωστά.
  •  Λόφος Φιλοπάπου:   Η αρχαιολογική υπηρεσία θεωρεί ότι ο χώρος έχει αρχαιολογικό χαρακτήρα και από κάτω υπάρχουν υπολείμματα της αρχαίας πόλης. Έτσι έρχεται σε σύγκρουση με τους κατοίκους της περιοχής  που θέλουν να δενδροφυτεύσουν το λόφο και συχνά φέρνει την αστυνομία. Η δενδροφύτευση είναι απαραίτητη για τη διατήρηση του πράσινου καθώς κάθε χρόνο που γίνεται η αποψίλωση των ξερών χόρτων για την αποτροπή πυρκαγιών κόβεται μαζί και ότι φυτρώνει από μόνο του. Οι κάτοικοι αναφέρουν ότι το αποτέλεσμα είναι να φθίνειτο πράσινο όλο και πιο πολύ. Ειδικά τα δύο τελευταία χρόνια όπου κάμπιες κατέστρεφαν τα δέντρα, ο δήμος απομάκρυνε τα δέντρα αυτά, που είχαν πέσει και σαπίσει, μόνο κατόπιν πιέσεως των κατοίκων. Στο λόφο πάντως υπάρχουν πολύ πυκνές παροχές νερού από την εποχή του Δ. Μπέη , ο οποίος διαμόρφωσε διαδρομές ήπιας άθλησης, έβαλε όργανα γυμναστικής, παγκάκια και τραπέζια που σήμερα βρίσκονται στο έλεος της φθοράς του χρόνου.
  • Άλσος Ευελπίδων:  Η εικόνα του άλσους αυτού που έχει έκταση 100 στρέμματα αποτελείται από διαλυμένα παγκάκια, βρόμικους χώρους και πεσμένα δέντρα. Οι κάτοικοι λένε πως από όσα είχε δεσμευτεί ο δήμος έχουν γίνει μόνο ένα στα δέκα. Ο φωτισμός είναι κατεστραμμένος. Η Κίνηση Πολιτών Επιμένουμε Πεδίον του Άρεως ζητάει να μπει επιστάτης στο άλσος που θα μπορούν οι κάτοικοι να του μεταφέρουν τα τυχόν παράπονά τους. Στο σημείο αυτό πρέπει να αναφερθεί ότι τα τελευταία πέντε χρόνια το πάρκο  είχε παντελώς αφεθεί στη μοίρα του γιατί οι ευθύνες συντήρησής του είχαν γίνει μπαλάκι μεταξύ δήμου και δασαρχείου.
  • Λυκαβηττός: Υπάρχουν και εδώ σημάδια εγκατάλειψης. Η ξύλινη περίφραξη των διαδρομών έχει σαπίσει και έχει καταρρεύσει σε αρκετά σημεία. Τα ξύλινα γεφύρια είναι πιο συμπαγή αλλά ούτε αυτά είναι συντηρημένα. Πολλά από τα ξύλινα σκαλοπάτια έχουν καλυφθεί από το χώμα. Μέσα στο δάσος έχουν σχηματιστεί μικρές περιοχές από κομμένα δέντρα που δεν αντικαταστάθηκαν ποτέ. Τα ξεραμένα δέντρα δεν τα έχει μαζέψει κανείς και βρίσκονται παρατημένα. Τα παγκάκια είναι ξηλωμένα και πολλοί κάδοι έχουν αντικατασταθεί από λαστιχένιες σακούλες που αλλάζουν οι λιγοστοί εργαζόμενοι. Ο χώρος του θεάτρου έχει χορταριάσει σε μεγάλο μέρος. Οι κάμπιες έχουν προσβάλλει πολλά δέντρα τα οποία πλέον είναι σε κίνδυνο. Στα παραπάνω έρχεται να προστεθεί κτίσμα 50τ.μ. εκεί που βρισκόταν η «Πράσινη Τέντα» καφενείο που λειτουργούσε μέχρι το 2003. Οι κάτοικοι της περιοχής εξοργίστηκαν καθώς αντί για πιο πολύ πράσινο που ζητούν , ήρθε αυτό το τσιμεντένιο οικοδόμημα.
  • Λόφος Στρέφη: Πρόκειται για παλιό λατομείο που στη συνέχεια δενδροφυτεύθηκε και στις μέρες μας κινδυνεύει να γίνει φαλακρόςτόπος καθώς δεν έχει αντικατασταθεί κανένα από τα κομμένα δέντρα. Αποτέλεσμα αυτού είναι όταν υπάρχουν στην περιοχή έντονοι άνεμοι, να φεύγει το χώμα και έτσι τα σπίτια της περιοχής να γεμίζουν από το χώμα. Έτσι η περίπτωση του να χαθούν και άλλα δέντρα είναι αρκετά πιθανή. Δεν φυτεύονται ούτε κάποιοι θάμνοι που θα μπορούσαν να συγκρατήσουν το χώμα. Στο λόφο βρίσκονται δύο μόνο βρύσες που όμως δεν είναι εύκολο να τις χρησιμοποιήσουν οι πολίτες γιατί ανοίγουν με ειδικό κλειδί. Επίσης δεν υπάρχει σύστημα πυρόσβεσης καθώς οι κρουνοί που βρίσκονται στο λόφο είναι ασύμβατοι με τις μάνικες της πυροσβεστικής. Ο φωτισμός είναι κατεστραμμένος στο μεγαλύτερο μέρος του, ενώ και η καθαριότητα είναι μάλλον ανύπαρκτη στα πλακόστρωτα του λόφου , στους λιγοστούς χώρους πρασίνου και στα χωμάτινα μονοπάτια. Η παιδική χαρά έχει αφεθεί να ρημάξει παρόλο που οι κάτοικοι τη συντηρούσαν επί σειρά ετών. Πλέον δεν έχει όργανα ούτε δάπεδο και έχει περιφραχθεί αποτυχημένα όμως, καθώς τα παγκάκια που υπάρχουν για τους γονείς, τα μόνα στο λόφο, είναι έξω από την περίφραξη της παιδικής χαράς.