Η θάλασσα είναι ένας σιωπηλός εκδικητής. Την φορτώνουμε με σκουπίδια, την απαξιώνουμε και όταν είναι να τη γευτούμε, τότε αυτή μας εκδικείται με ουρολοιμώξεις, εξανθήματα, γαστρεντερίτιδες και άλλες μολυσματικές ασθένειες.
Εν τούτοις πολλές φορές το παρακάνουμε, δηλαδή την γεμίζουμε όπως καλά περιγράφεται πιο κάτω με διάφορα παρά το γεγονός ότι άλλοι έχουν φροντίσει να ευπρεπίσουν την παραλία και έτσι πρέπει να δούμε την κατάσταση σφαιρικά. Η οικολογική συνείδηση έρχεται δυστυχώς μετά την… καταστροφή.
Η παραλία της Θεσσαλονίκης και το μεγάλης αρχιτεκτονικής, οικολογικής και τουριστικής αξίας έργο ανάπλασης -που σχεδίασαν οι αρχιτέκτονες Μπερνάρ Κουόμο και Πρόδρομος Νικηφορίδης- έδωσε προστιθέμενη αξία στον πολιτισμό της καθημερινότητας και την ποιότητα ζωής των κατοίκων και των επισκεπτών της πόλης.
Στην παραλία της πόλης, ο δήμος Θεσσαλονίκης και το Διεθνές Πανεπιστήμιο έκαναν καθαρισμό με ένα υποβρύχιο τηλεκατευθυνόμενο ρομπότ. Το αποτέλεσμα ήταν έπιπλα, πλαστικά, ποδήλατα, ηλεκτρικά πατίνια, μία μοτοσικλέτα, κάδους απορριμμάτων, ρούχα και ένα καρότσι να βγάλουν από το βυθό του Θερμαϊκού κατά μήκος της παραλίας της πόλης.
Τα είδη των αντικειμένων που απομακρύνθηκαν από την παραλία καθώς και η ποσότητά τους μαρτυρούν την ασυνειδησία κάποιων ανθρώπων. Οι επιστήμονες λένε ότι ο Θερμαϊκός είναι πάλι βρόμικος λόγω της ρύπανσης που προκαλείται από σκουπίδια, λύματα, χημικά και απόβλητα.
