Πολύ σωστά ο υπογράφων τα παρακάτω Παντελής Παπάζης, αναφέρεται στην εγκληματική πράξη που για να… αισχροκερδίσουν ορισμένοι στην Έδεσσα και ειδικά οι… ειδικοί της περιφέρειας θέλουν να διαλύσουν τον ιστό που έχει υφάνει ο χρόνος με τους πορόλιθους των καταρρακτών της Έδεσσας. Μαζί με το ανθρακικό ασβέστιο που η γεωλογική πρόνοια σαφώς προστατεύει τα πετρώματα και έχουμε αυτό το υπέροχο αποτέλεσμα. Είναι ντροπή για αυτούς που απερίσκεπτα καταστρέφουν τον ιστό της πόλης που ουσιαστικά δεν γνωρίζουμε τι ακριβώς μπορεί να συμβεί με τις παρεμβάσεις αυτές. Έλεος.

          Προεκλογικά είχε γίνει μία συζήτηση στην Έδεσσα σχετικά με την τσιμεντοποίηση του μεγαλύτερου βραχίονα ποταμού της περιοχής (το ποτάμι «του Χαλιμά»). Τώρα ξαναξεκίνησαν τέτοιες συζητήσεις, όπου οι «ειδικοί» της περιφέρειας κάνουν λόγο για ανάγκη «αντιπλημμυρικής προστασίας» της πόλης. Όμως  υπάρχει ήδη αντιπλημμυρικό έργο στην Έδεσσα! Εξάλλου  αντιπλημμυρικό έργο σημαίνει αύξηση της χωρητικότητας ενός ποταμού που γίνεται με διαπλάτυνση, εμβάθυνση ή αναχωμάτωση και πάντως όχι με τσιμεντοποίηση της κοίτης. Τσιμεντοποίηση της κοίτης σημαίνει απλώς στεγανοποίηση που ταιριάζει σε βόθρους, οχετούς αποβλήτων ή χειμάρρους.

          Η Έδεσσα είναι χτισμένη πάνω σε πέτρωμα που λέγεται τραβερτίνη ή αλλιώς πουρόπετρα και έχει μεγάλο πορώδες από 5%-30%. Η υγρασία που διατηρείται σε αυτό το πέτρωμα οφείλεται στη συνεχή τροφοδοσία του πετρώματος με νερό. Μία στεγανοποίηση θα σήμαινε στέρηση της απαραίτητης υγρασίας που χρειάζεται το υπέδαφος  αλλά και στέρηση του βράχου της Έδεσσας από τα πολύτιμα χημικά στοιχεία που τον δημιούργησαν και είναι απαραίτητα για την ύπαρξή του.

          Το δεύτερο επιχείρημα της περιφέρειας έχει να κάνει με καθιζήσεις που υπέστησαν μερικές κατοικίες τα τελευταία χρόνια. Τέτοιες καθιζήσεις σημειώνονται όταν το πέτρωμα παύει να είναι συμπαγές και αυτό συμβαίνει όταν οι πόροι του πετρώματος στεγνώνουν , δηλαδή αδειάσουν, συσταλεί ο όγκος τους και επέλθει η καταστροφή της συνοχής και ισορροπίας τους. Έτσι γίνεται εύκολα αντιληπτό πως τα ποτάμια της Έδεσσας συνεισφέρουν στο να διατηρείται το πέτρωμα συμπαγές και δε συντελούν σε καμία καθίζηση.

          Το τρίτο σημείο που αναφέρουν οι «ειδικοί» της περιφέρειας είναι η αντιστήριξη της όχθης του ποταμού που όντως παρουσιάζει πρόβλημα σε κάποια σημεία. Όμως, χαρακτηριστικό του πετρώματος αυτού είναι ότι όταν υπάρχει συνεχής ροή νερού, το πέτρωμα ή ο βράχος κτίζεται, ενώ σε περίπτωση ρωγμής ή σπασίματος το σπάσιμο «επουλώνεται» με νέα απόθεση αλάτων. Στο σημείο αυτό πρέπει να αναφερθεί ότι οι καταρράκτες της ΄Έδεσσας  «χτίζουν» το βράχο σε αντίθεση με άλλους καταρράκτες που «τρώνε» τον βράχο. Η διαφορά είναι ότι  τα νερά της Έδεσσας είναι υπερκορεσμένα με ανθρακικό ασβέστιο, ενώ στη δεύτερη περίπτωση τα νερά είναι υποκορεσμένα ή όξινα. Αποτέλεσμα αυτού του γεγονότος είναι ότι τα ποτάμια της Έδεσσας κτίζουν μόνα τους τις όχθες και τις κοίτες τους και ως εκ τούτου δεν υπάρχει ανάγκη για παρεμβάσεις «αντιπλημμυρικού σχεδιασμού». Εξάλλου η τσιμεντοποίηση θα προκαλέσει απώλεια της χλωρίδας και πανίδας της προς τσιμεντοποίηση περιοχής.

          Όσο αφορά το ιστορικό της περιοχής, το κτίσιμο του βράχου της Έδεσσας ξεκίνησε πριν από 350.000 χρόνια και συνεχίζεται μέχρι σήμερα στα πλαίσια του Πλειόκαινου, μίας γεωλογικής περιόδου που ξεκίνησε πριν 2,8 εκατ. χρόνια και συνεχίζεται έως σήμερα με τους παγετώνες να βρίσκονται σε φάση υποχώρησης. Το νερό των πάγων, όπως και το βρόχινο, είναι υποκορεσμένο και για αυτό έχει τη δυνατότητα να απορροφά ξένα στοιχεία από τα πετρώματα και τελικά να προκαλεί χημική διάβρωση ενώ αυτό μετατρέπεται σε κορεσμένο ή υπερκορεσμένο.  Έτσι πριν από εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια  το υποκορεσμένο νερό έγινε υπερκορεσμένο πλούσιο σε ανθρακικό ασβέστιο. Το πέτρωμα του βράχου της Έδεσσας δημιουργείται από την απελευθέρωση ξένων στοιχείων (για την Έδεσσα είναι το ανθρακικό ασβέστιο) από υπερκορεσμένο νερό όταν αυτό βρεθεί σε κατάλληλες συνθήκες πίεσης, θερμοκρασίας  και χημικού ή φυσικού περιβάλλοντος.

Κατηγορίες: ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ