Η ιστορία αυτή δείχνει το πρόβλημα που δυστυχώς διαιωνίζεται. Ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία και ραδιενέργεια πάνε χέρι-χέρι.
Ο Κύπριος Σταύρος Θεοδοσιάδης έχασε το 2014 το πεντάχρονο παιδί του που είχε διαγνωστεί με οξεία λεμφοπλαστική λευχαιμία και μετά το χαμό του παιδιού του ξεκίνησε μία έρευνα με σκοπό να διαπιστώσει ποιοι παράγοντες προκάλεσαν την ασθένεια στο παιδί, αφού είχε αποκλειστεί ο κληρονομικός παράγοντας. Σύμφωνα με τον ίδιο «ένας από τους λόγους που δεν μπορούσε να αποκλειστεί ήταν η έκθεση στην ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία, σύμφωνα με την ιατρική βιβλιογραφία».
Όλα άρχισαν το 2005 οπότε δύο κεραίες τοποθετήθηκαν σε πολυκατοικία ακριβώς απέναντι από το σπίτι, η οποία είναι χαμηλότερη από αυτό κατά 3,5 μέτρα. Στην Κύπρο, προκειμένου να εγκατασταθούν κεραίες κινητής τηλεφωνίας χρειάζονται τρεις άδειες: από το Τμήμα Ηλεκτρονικών Επικοινωνιών (αρμόδια Αρχή για τη διαχείριση των ραδιοσυχνοτήτων), από την πολεοδομική Αρχή και από το δήμο. Το 2005 είχαν πάρει άδεια μόνο από το Τμήμα Ηλεκτρονικών Επικοινωνιών και το 2008 έλαβαν την άδεια του δήμου. Όμως, ο δήμος έδωσε λανθασμένα την άδεια καθώς δεν έλαβε υπόψη μια νέα (2006) υπουργική εντολή για την εγκατάσταση κεραιών σύμφωνα με την οποία οι κεραίες έπρεπε να μπαίνουν στο ψηλότερο κτίριο της περιοχής και σε απόσταση 200 μέτρων δεν θα έπρεπε να υπάρχουν ψηλότερα κτίρια τα οποία να δέχονται την ακτινοβολία. Ο πατέρας θεωρεί ότι το παιδί του πλήρωσε με τη ζωή του , τους λανθασμένους χειρισμούς του δήμου.
Ομάδα από το Τμήμα Ηλεκτρονικών Επικοινωνιών επισκέφτηκε δύο φορές την οικία. Την πρώτη έκαναν μετρήσεις μόνο σε εξωτερικούς χώρους , ενώ τη δεύτερη είπαν στον 48χρονο ότι όντως το σπίτι δέχεται ποσοστό ακτινοβολίας.
Επίσης κινήθηκε νομικά εναντίον των εταιρειών που είχαν εγκαταστήσει τις κεραίες, του δήμου που εξέδωσε την άδεια και της Κυπριακής Δημοκρατίας που είχε εκδώσει άδεια εκπομπής ραδιοσυχνοτήτων από το Τμήμα Ηλεκτρονικών Επικοινωνιών, ενώ συγχρόνως ζήτησε την παύση λειτουργίας των κεραιών μέχρι να ολοκληρωθεί η δικαστική διαδικασία κάτι που απορρίφθηκε.
Ο άτυχος πατέρας ήρθε σε επαφή με επιστήμονες για να ερευνήσουν κατά πόσο ευθύνονται οι ακτινοβολίες για το χαμό του παιδιού του. Προς το παρόν έχει την έκθεση του διευθυντή Ερευνών στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών Αλκιβιάδη Κ. Κεφαλά, η οποία τον δικαιώνει. Επίσης περιμένει τα αποτελέσματα της έκθεσης του καθηγητή Βιολογίας στο Πανεπιστήμιο Πατρών Χρήστου Γεωργίου.