Το ΠΑΚΟΕ επανειλημμένα έχει τονίσει ότι η λειτουργία ενός ανθρωπογενούς οικοσυστήματος είναι μία δομημένη αλυσίδα που οι κρίκοι της δεν πρέπει να σπάνε.
Στην προκειμένη περίπτωση πολλά γεγονότα έχουν αποδείξει ότι οι δομές των ζωοκοινωνιών πρέπει να προστατεύονται από όλες τις παραμέτρους του φυσικού περιβάλλοντος, Αυτό όμως δε συμβαίνει και οι ανθρώπινες παρεμβάσεις έχουν σαν αποτέλεσμα την εξαφάνιση πολλών φυτικών και ζωικών ειδών.
Για αυτό η φροντίδα του φυσικού περιβάλλοντος μας είναι βασική προϋπόθεση της επιβίωσης του ανθρώπινου είδους.
Η βιοποικιλότητα των εντόμων απειλείται σε παγκόσμιο επίπεδο. Μελέτες που έχουν γίνει δείχνουν μεγάλους ρυθμούς μείωσης που μπορούν να οδηγήσουν στην εξόντωση 40% των εντόμων στις επόμενες δεκαετίες.
Σε οικοσυστήματα της ξηράς, Lepidopetra, Hymenoptera και Coleoptera φαίνεται πως είναι τα πιο επηρεασμένα, ενώ σε υγρά οικοσυστήματα τα Odonata, Plecoptera, Trichoptera και Ephemeroptera έχουν ήδη χάσει μεγάλο μέρος του πληθυσμού τους. Ως αποτέλεσμα αυξάνεται η αφθονία σε ένα μικρό αριθμό ειδών που παίρνουν τη θέση των ειδών που μειώνονται.
Με σειρά σημαντικότητας οι λόγοι εξαφάνισης είναι: i) απώλεια φυσικού περιβάλλοντος από έντονη γεωργία και αστικοποίηση ii) ρύπανση κυρίως από συνθετικά φυτοφάρμακα iii) βιολογικοί παράγοντες που περιλαμβάνουν παθογενή είδη iv) κλιματική αλλαγή. Το τελευταίο είναι πολύ σημαντικό σε τροπικές περιοχές αλλά επηρεάζει λιγότερα είδη σε ψυχρά κλίματα.
Από ότι φαίνεται ο ρυθμός μείωσης των εντόμων είναι σημαντικά μεγαλύτερος από αυτόν των πουλιών ή των φυτών και αυτό θα μπορούσε να δώσει το έναυσμα για μεγάλης κλίμακας φαινομένων αλληλουχίας σε πολλά από τα οικοσυστήματα του πλανήτη.
