Γράφει η
Δρ. Μαρία Παπαδοπούλου – Βιολόγος – Φυτοπαθολόγος.
Υπεύθυνη των εργαστηρίων αναλύσεων του ΠΑΚΟΕ.
Το συχνότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι παραθεριστές κατά την διάρκεια των καλοκαιρινών τους διακοπών (ή και λίγο μετά), που συνδέονται με τα θαλασσινά μπάνια,είναι οι μύκητες πουπροκαλούν μυκητιάσεις, όπως είναι οι δερματικές μυκητιάσεις,δημιουργούν προβλήματα, επιδεινώνοντας συγκεκριμένα νοσήματα ή προκαλώντας φλεγμονές και άλλες μικροενοχλήσεις στις γυναίκες, ιδίως όταν πρόκειται για νερά που δεν είναι καθαρά.
Όχι, η μετάδοση των μυκήτων μέσω της θάλασσας αποκλείεται, γιατί αυτοί δεν επιβιώνουν στο θαλασσινό νερό. Η άμμος όμως της παραλίας αποτελεί ένα πολύ καλό περιβάλλον για την ανάπτυξη των μυκήτων. Ό κίνδυνος κρύβετε στο υγρό και ζεστό περιβάλλον του καλοκαιριού που δημιουργεί άριστες συνθήκες ανάπτυξης για τους μύκητες.
Η άμμος αποτελεί φυσικό φίλτρο που παγιδεύει μεταξύ των άλλων και τους μικροοργανισμούς από το περιβάλλον, και λειτουργεί ως μια περιοχή διατήρησης και ανάπτυξης τους. Επίσης φιλτράρει το νερό το οποίο φτάνει σε αυτή από τα κύματα ή και κατά την απόπλυση των εδαφών μετά από βροχοπτώσεις. Μεγάλο ποσοστό των μικροοργανισμών στην άμμο προέρχεται από το άνθρωπο. Σαφώς η άμμος λειτουργεί ως καταφύγιο και για μεγάλο αριθμό παθογόνων μικροοργανισμών με αποτέλεσμα να αποτελεί εστία μόλυνσης, εφόσον, λόγω της φύσης των κόκκων της δεν προσφέρει μόνο προστασία στους μικροοργανισμούς άλλα και λειτουργεί ως αποθήκη θρεπτικών ουσιών Κάθε είδος παθογόνων μικροοργανισμών εισέρχονται στο θαλάσσιο περιβάλλον κατά κύριο λόγο μέσω των αποβλήτων που καταλήγουν στην παράκτια περιοχή, αλλά μέσω και της ατμόσφαιρας, της άγριας ζωής και του ανθρώπου. Εκτός από αυτόχθονες μικροοργανισμούς που βρίσκονται στις ακτές υπάρχουν αυτοί οι οποίοι προέρχονται από τα αστικά λύματα, βιομηχανικά και κτηνοτροφικά απόβλητα (σημειακές πηγές ρύπανσης), επιφανειακές απορροές από γεωργικές εκτάσεις (μη σημειακές πηγές ρύπανσης), απορροές ποταμών, άγρια ζωή της περιοχής, ατμόσφερικές μεταφορές των μικροοργανισμών μέσω των ανέμων.
Αν υπάρχουν κατάλληλες συνθήκες για την ανάπτυξη οι μικροοργανισμοί επιβιώνουν στην άμμο για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα. Ο καταλυτικός παράγοντας για την ανάπτυξη τους, μετά από την παρουσία θρεπτικών ουσιών είναι η θερμοκρασία του περιβάλλοντος και έπειτα η υγρασία. Το ίδιο ισχύει και για την ακτινοβολία και το pH. Κατά συνέπια, οι κλιματικές συνθήκες της περιοχής μπορούν να επηρεάσουν σε μεγάλο βαθμό την παρουσία μικροοργανισμών στην άμμο. Επίσης μπορεί να συμβάλει στην αυτοκάθαρση του περιβάλλοντος με την προϋπόθεση η τιμές τους δεν είναι ευνοϊκές για την ανάπτυξη ή επιβίωση μικροοργανισμών.
Μύκητες – «αόρατη» για το μάτι, κάτοικοι του πλανήτη Γη. Οι μικροοργανισμοί οι οποίοι υπάρχουν παντού, καιστις περισσότερες περιπτώσεις είναι ωφέλημα και αποτελούν το αναπόσπαστο κομμάτι του γήινου οικοσυστήματος.
Οι μύκητες αποτελούν ένα από τα πέντε βασίλεια των έμβιων όντων, είναι μονοκύτταροι, ευκαρυωτική, ετερότροφοι οργανισμοί και εμφανίζουν τεράστια ποικιλομορφία. Από άποψη μορφολογίας, δεν μοιάζουν ούτε με τα ζώα, αλλά ούτε και με τα φυτά. Αναπτύσσονται, είτε ως νηματοειδείς σχηματισμοί, είτε ως μεμονωμένα κύτταρα (ζυμομύκητες). Βρίσκονται παντού, καθώς ζουν τόσο στο έδαφος, στο νερό και στον αέρα, ενώ αρκετοί από αυτούς ζουν φυσιολογικά ως παράσιτα στον ανθρώπινο οργανισμό, χωρίς να προκαλούν κάποια επιβλαβή ασθένεια.
Υφομύκητες – αριστερά. Ζυμομύκητες – δεξιά (Μικροσκοπική εμφάνιση)
Οι μύκητες αποτελούν συνηθισμένη χλωρίδα μίας αμμώδους παραλίας. Σαφώς μόνο κάποια από τους μικροοργανισμούς αυτούς ενδέχεται να είναι παθογόνοι για το άνθρωπο και να προκαλούν μολύνσεις μέσω της επαφής του με την άμμο. Οι θαλάσσιες περιοχές των εύκρατων και τροπικών χώρων φιλοξενούν μεγάλη ποικιλία μυκήτων. Οι παραλίες αναψυχής με υψηλότερους αριθμούς χρηστών έχουν υψηλότερους αριθμούς και είδη παθογόνων και δυνητικά παθογόνων μυκήτων και η παρουσία τους, όπως παρατηρήθηκε, είναι αυξημένη κατά τους θερινούς μήνες. Προς το τέλος του καλοκαιριού παρατηρείται μια έξαρση μερικών νοσημάτων όπως δερματίτιδες, κολπίτιδες στις γυναίκες, ωτίτιδες, η Καντιτίαση, κλπ.
Γενικά από τα 200.000 μόνο 200 είδη μυκήτων είναι παθογόνοι. Συγκεκριμένα οι πιο συνηθισμένες μυκητιακές νόσοι είναι αποτέλεσμα της επιμόλυνσης από ένα μικρό αριθμό παθογόνων μυκήτων.
Στον οργανισμό μας επιβιώνουν πολλοί μύκητες συμβιώνοντας με το σώμα μάς συνιστώντας την φυσική μικροχλωρίδα του. Ως τόσομερικά είδη μπορούν, υπό ορισμένες συνθήκες, να προκαλέσουν σημαντικά προβλήματα στον οργανισμό (δυνητικά παθογόνοι).Είδη αυτών των μικροοργανισμών είναι υπεύθυνα για τηςμυκητιασικές λοιμώξεις του δέρματος και των εξαρτημάτων των τριχών και των ονύχων (ονυχομυκητίαση). Αποτελούν λοιμώξεις των εξωτερικών, συνήθως, στοιβάδων του δέρματος, ενώ σπανιότερα προσβάλλουν και εσωτερικά όργανα, εκδηλώνοντας πνευμονία, μηνιγγίτιδα και άλλες σοβαρές νόσους.
Τα μπάνια σε θάλασσες που δεν είναι καθαρές μπορεί να προκαλέσουν κολπίτιδες ή κυστίτιδες, κυρίως σε γυναίκες που παρουσιάζουν κάποια ευαισθησία. Επίσης, όταν τα νερά είναι πολύ κρύα, επίφοβες είναι και οι σαλπιγγίτιδες. (Γι’ αυτό οι συμβουλές που δίνουν οι ειδικοί στις γυναίκες για τα καλοκαιρινά τους μπάνια, και κυρίως στις εγκύους, είναι να αποφεύγουν να κολυμπούν σε κρύα ή μολυσμένα νερά).
Τη σημαντικότερη απειλή την παρουσιάζουν τα δερματόφυτα, μύκητες που είναι υπεύθυνη για μολύνσεις στα πόδια, τα χέρια, το κεφάλι, το πρόσωπο, τη βουβωνική χώρα αλλά και τον κορμό του σώματος. Μεγαλώνουν στο εξωτερικό στρώμα του δέρματος και συνήθως εκδηλώνονται με κυκλικό εξάνθημα, το οποίο είναι κόκκινο στην περίμετρό του ενώ στο κέντρο το δέρμα δείχνει υγιές.Είναι πρωτοπαθή και όχι ευκαιριακά παθογόνα. Αυτό σημαίνει ότι μπορούν να μολύνουν ένα υγιή οργανισμό ακόμα και αν δεν υπάρχει κάποια βλάβη ανοσίας (π.χ. αδύναμο ανοσοποιητικό σύστημα) ή κάποια ασυνέχεια του δέρματος (π.χ. ανοιχτή πληγή). Τα δερματόφυτα τρέφονται κυρίως με κερατίνη. Η κερατίνη είναι μια πρωτεΐνη που εντοπίζεται στο δέρμα, στις τρίχες και στα νύχια. Διακρίνονται στις εξής κατηγορίες:
- Ανθρωπόφιλα: Σπάνια μεταδίδεται από άνθρωπο σε άνθρωπο με την άμεση επαφή. Ως τόσο μεταφέρεται με θραύσματα του μύκητα, μέσω μολυσμένων υπολειμμάτων δέρματος τα οποία έχουν προσκολληθεί πάνω σε επιφάνειες με τις οποίες έρχεται σε επαφή πολύς κόσμος.
- Ζωόφιλα: Συνήθως μολύνουν κατοικίδια ζώα καθώς και τους ανθρώπους οι οποίοι έρχονται σε άμεση επαφή μαζί τους. Αυτός ο τύπος δερματόφυτων συνήθως δεν μεταδίδεται μεταξύ ανθρώπων.
- Γεώφιλα: Σπάνια μολύνουν τον άνθρωπο. Ζουν φυσιολογικά στο έδαφος. Μπορούν ίσως να μολύνουν άτομα τα οποία έρχονται σε επαφή με το χώμα στο οποίο ζουν.
Τα δερματόφυτα χωρίζονται σε δύο κατηγορίες τα κερατινοφυλικά και κερατινολυτικά. Μπορούν να αφομοιώσουν την κερατίνη σαπροφυτικά ή να την χρησιμοποιούν ως υπόστρωμα για την ανάπτυξη τους, εισβάλλοντας σε ζωντανούς οργανισμούς προκαλώντας κάποια μορφή λοίμωξη.
Δύο από τα πιο συνηθισμένα και “έντονα” προβλήματα μυκήτων, που κάνουν την εμφάνισή τους κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, είναι οι μυκητιάσεις του άκρου ποδός των μηρογεννητικών περιοχών (πρόκειται για μυκητίαση πεζοπόρων, ποδηλατών και παχύσαρκων ατόμων,εκδηλώνεται αρχίζει με κάψιμο, κοκκινίλα και μικρή απολέπιση στο εσωτερικό των μηρών), και του κορμού με συνηθέστερη, την ποικιλόχρου πιτυρίαση.
Μια από τις πιο συχνές καλοκαιρινές μυκητίασεις είναι η ποικιλόχρους πιτυρίαση ή «αρρώστια του ντεκολτέ», όπως την αποκαλούμε.Η εμφάνιση της προβληματίζει, αφού οι λεκέδες που δημιουργεί στο δέρμα δεν είναι ευχάριστοι. Άσπροι ή καφέ λεκέδες ξεκινούν από τον αυχένα και μπορεί να επεκταθούν σε μεγάλες επιφάνειες, κυρίως στους ώμους το θώρακα και την πλάτη.Ο αποχρωματισμός του δέρματος γίνεται λόγω έλλειψης της μελανίνης.Οι λεκέδες σπάνια προσβάλλουν το πρόσωπο και δύσκολα καταπολεμούνται.
Παλιά συνηθίζαμε να μιλάμε για το ‘πόδι του αθλητή’, καθώς οι αθλητές, που φορούν συνέχεια αθλητικά παπούτσια, ταλαιπωρούνται συχνότερα από μυκητιάσεις γιατί το πόδι είναι κλεισμένο μέσα σε ένα στενό παπούτσι. Τώρα που τα αθλητικά έγιναν μόδα και ο κόσμος τα φοράει καθημερινά, παρατηρούμε αύξηση των μυκητιάσεων και ειδικά στις νεαρότερες ηλικίες.Οι μυκητιάσεις αυτές παρατηρούνται συχνά στις μεσοδακτύλιες πτυχές και πέλματα λόγω της αυξημένης εφίδρωσης που προδιαθέτει για τη λοίμωξη.Προκαλείται κνησμός (φαγούρα) που μπορεί να είναι ήπιος ή βαρύς. Μερικές φορές σχηματίζονται φουσκάλες ανάμεσα στα μεσοδάχτυλα και το πέλμα του ποδιού. Οι μυκητιασικές λοιμώξεις των ποδιών είναι ήπιες , όμως αν δεν θεραπευτούν, μπορεί να διαρκέσουν πολύ με δυσάρεστα αποτελέσματα.
Οι ονυχομυκητιάσεις αποτελούν το μεγαλύτερο «πονοκέφαλο» για τη διάγνωση και τη θεραπεία. Οι μύκητες προσβάλλουν τα νύχια διεισδύοντας στην πλάκα και κάνοντας τα νύχια κίτρινα και εύθραυστα. Οι μισοί τουλάχιστον από όσους αντιμετωπίζουν τέτοια προβλήματα βαριούνται και δεν αναζητούν θεραπεία και καταφεύγουν σε καλλυντικές ουσίες, οι οποίες δεν αποτελούν λύση.Οι ονυχομυκητιάσεις πρέπει να θεραπεύονται όχι μόνο για αισθητικούς λόγους αλλά και για λειτουργικούς, αν λάβουμε υπ’ όψιν τη βιολογική αποστολή των νυχιών. Αν παραμείνει η ονυχομυκητίαση χωρίς θεραπεία, το νύχι θα καταστραφεί και ίσως χρειαστεί να αφαιρεθεί με χειρουργική επέμβαση.
Εξαπλώνονται μέσω της δερματικής επαφής από άνθρωπο σε άνθρωπο, από ζώο σε άνθρωπο (μολυσμένο σκύλο, γάτα, τρωκτικό, κουνέλι, κατσίκα, χοίρο και άλογο), από αντικείμενο σε άνθρωπο (μολυσμένο ρούχο, πετσέτα, κλινοσκέπασμα, βούρτσα μαλλιών, κ.α.), ή από το έδαφος σε άνθρωπο. Πέρα από την επαφή με μολυσμένους ανθρώπους, ζώα, αντικείμενα και επιφάνειες, αιτία κινδύνου είναι και η υπερβολική εφίδρωση, η συμμετοχή σε ομαδικά αθλήματα που φέρνουν τους παίχτες σε επαφή (για παράδειγμα μπιτς βόλεϊ), η ένδυση με στενά και εφαρμοστά ρούχα, αλλά και το αποδυναμωμένο ανοσοποιητικό σύστημα.Η δερματική επαφή αποτελεί κατά κύριο λόγο την βασική αιτία μετάδοσης των μυκήτων. Είτε πρόκειται για δερματική επαφή από άτομο σε άτομο, από μολυσμένο ζώο σε άνθρωπο, από το έδαφος σε άτομο αλλά και από κάποιο αντικείμενο, όπως κουβέρτα ή σεντόνι, πετσέτα βούρτσα μαλλιών, ή μολυσμένο ρούχο σε άνθρωπο οφείλουμε να είμαστε προσεκτικοί. Για παράδειγμα, το καλοκαίρι, περίοδος που η διάθεση όλων είναι πιο χαλαρή κυρίως όταν βρίσκονται στην παραλία.
Τα δερματόφυτα.
Γενικά, τα δερματόφυτα δεν είναι πολύ επικίνδυνα για την υγεία μας, εντούτοις μπορούν να προκαλέσουν αντιαισθητικές αλλοιώσεις του δέρματός μας. Πολλές φορές γίνονται και ενοχλητικά λόγω της φαγούρας και του πόνου που ενδεχομένως προκαλούν. Αν και η μυκητίαση σπανίως επεκτείνεται πέρα από την επιφάνεια του δέρματος για να προκαλέσει σοβαρή ασθένεια. Ωστόσο, αν πετύχει τον οργανισμό εξασθενημένο από κάποια άλλη νόσο, όσο και σε άτομα με προδιάθεση για ανάπτυξη μύκητα, όπως τα ανοσοκατεσταλμένα άτομα ή άτομα τα οποία πάσχουν από AIDS, τότε μπορεί να αποδειχτεί δύσκολη στη ριζική καταπολέμησή της. Προδιάθεση στους μύκητες έχουν όσοι χρησιμοποιούν αντιβιοτικά , κορτιζόνη για πολύ χρόνο ή έχουν εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα από ασθένεια ή φάρμακα. Επίσης επιρρεπή είναι τα άτομα που πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη, κακή κυκλοφορία του αίματος, ατοπία, παχυσαρκία, ενδοκρινολογικές νόσοι.
Λοιμώξεις. Αυτές καραδοκούν σε θάλασσες που είναι μολυσμένες και απειλούν κυρίως τις γυναίκες και ακόμα περισσότερο τις εγκύους, που δεν πρέπει να κολυμπούν σε νερά αμφιβόλου καθαρότητας. Οι έγκυοι επιπλέον θα πρέπει να αποφεύγουν τις παγωμένες θάλασσες, γιατί μπορεί να προκαλέσουν συσπάσεις στη μήτρα.
Οι μύκητες είναι ένα από τα πλέον συνηθισμένα γυναικολογικά προβλήματα, με το οποίο όλες οι γυναίκες θα έρθουν κάποια στιγμή αντιμέτωπες. Σύμφωνα με μελέτες μάλιστα, τρεις στις τέσσερις γυναίκες παρουσιάζουν κολπική μυκητίαση τουλάχιστον μία φορά στη ζωή τους. Η μυκητιασική κολπίτιδα αποτελεί το 20% περίπου των κολπίτιδων. Ειδικά το καλοκαίρι, η συχνότητα των μυκητιάσεων είναι ακόμα μεγαλύτερη, αφού η ζέστη και η τοπική υγρασία που αυξάνεται από την έντονη εφίδρωση, είναι παράγοντες που ευνοούν την υπερανάπτυξη των μυκήτων.Παθογόνος μύκητας που προσβάλλει κυρίως τους βλεννογόνους του ανθρώπου, όπως του πνεύμονα, του στόματος, του γαστρεντερικού σωλήναή του κόλπου στις γυναίκες προκαλώντας αντίστοιχες μυκητιάσεις, λέγονται καντιντιάσεις. Η Candida μεταδίδεται πολύ εύκολα με τη σεξουαλική επαφή, αλλά η μετάδοση ή ανάπτυξή της μπορεί να γίνει και με άλλους τρόπους, μία από τις οποίες είναι κάτω από την επίδραση συνθηκών υγρασίας του περιβάλλοντος, όπως τα καλοκαιρινά θαλάσσια μπάνια.
ΗCandida
Κυστίτιδες. Το μπάνιο στη θάλασσα μπορεί να επιφυλάσσει και προβλήματα που σχετίζονται με το ουροποιητικό, όπως για παράδειγμα μία κυστίτιδα. Είναι δηλαδή πιθανό να εισχωρήσει από την ουρήθρα κάποιο μικρόβιο, που μπορεί να υπάρχει στη θάλασσα αν τα νερά της είναι μολυσμένα, και να προκαλέσει μία κυστίτιδα. Κολπίτιδες. Το μαγιό, εξαιτίας του συνθετικού υφάσματος από το οποίο είναι φτιαγμένο, είτε είναι βρεγμένο είτε στεγνό, αυξάνει τη θερμοκρασία της περιοχής, με αποτέλεσμα να διαταράσσεται το pH του κόλπου και να ευνοείται η ανάπτυξη ενδογενών μικροβίων, όπως για παράδειγμα οι μύκητες. Ή -ακόμα χειρότερα- σε μια βρόμικη θάλασσα ή παραλία (όπως αντίστοιχα και σε μια χρησιμοποιημένη πετσέτα) μπορεί να υπάρχει κάποιο μικρόβιο που, εισχωρώντας στον κόλπο, μπορεί κι αυτό με τη σειρά του να προκαλέσει μια κολπίτιδα.
Μέτρα πρόληψης των μυκητιάσεων για το καλοκαίριγια να αποφύγετε τους
ανεπιθύμητους «φίλους προσκολλήσεως» στις διακοπές.
- Πλενόμαστε και λουζόμαστε συχνά με σαπούνι κυρίως το καλοκαίρι μετά από έντονη εφίδρωση.Καλό θα είναι μετά την χρήση της ξαπλώστρας αυτή να απολυμαίνεται με απολυμαντικό μέσον ή με έκθεση στον ήλιο για τουλάχιστον μισή ώρα πριν ξαναχρησιμοποιηθεί.
- Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, προτιμήστε λεπτά βαμβακερά ρούχα και όχι τα βαριά ή στενά ρούχα, αυτά μπορούν να προκαλέσουν υπερεφίδρωση.
- Δεν χρησιμοποιούμε ρούχα, πετσέτες ή παπούτσια άλλων προσώπων.
- Χρησιμοποιούμε πάντοτε πετσέτα στην παραλία και δεν καθόμαστε ποτέ απευθείας επάνω στην άμμο ή στα κρεβατάκια θαλάσσης.
- Θα πρέπει να αποφεύγεταιη πολύωρη παραμονή με βρεγμένο μαγιό. Να αλλάζετε συχνά το μαγιό σας,αφού προηγηθεί ντους με γλυκό νερό αν υπάρχει διαθέσιμο.
- Να στεγνώνετε καλά όλα τα σημεία, δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή στις πτυχές και τις μεσοδαχτύλιες περιοχές.
- Πλένουμε συχνά την πετσέτα της θάλασσας σε θερμοκρασία 30 βαθμών κελσίου και δεν μοιραζόμαστε την ίδια πετσέτα με άλλους.
- Αποφεύγουμε το παιχνίδι με τη άμμο ή με τα χώματα όπου αφθονούν οι μύκητες.
- Δεν περπατάμε με τα πόδια γυμνά σε δημόσιους χώρους όπως πισίνες , ντούς ή αποδυτήρια αλλά ακόμη και στην άμμο. Το ίδιο ισχύει και για το μπάνιο, αν τυχόν και κάποιο άτομο της οικογένειας έχει ήδη μύκητες χρειάζεται προσοχή.
- Όταν πρόκειται να μείνετε σε ξενοδοχείο, πάρτε μαζί σας παντόφλες ή βεβαιωθείτε ότι έχει παντόφλες μιας χρήσης για κάθε άτομο ξεχωριστά.Τις παντόφλες θα πρέπει να τις φοράμε συνεχώς και να μην περπατάμε καθόλου ξυπόλητοι μέσα στο δωμάτιο.
- Αποφεύγουμε τα στενά και χωρίς κάλτσες κλειστά παπούτσια ιδίως το καλοκαίρι.Τα αθλητικά σε αυτή την περίπτωση είναι ότι χειρότερο.
- Για όσους έχουν ευπάθεια στην ανάπτυξη της μυκητίασης «πόδι του αθλητή», είναι απαραίτητη η χρήση υποδημάτων που εξασφαλίζουν τον καλό αερισμό του ποδιού.
- Απαραίτητη είναι επίσης η καλή υγιεινή των ποδιών: να πλένετε καθημερινά τα πόδια σας με σαπούνι και νερό, να τα στεγνώνετε προσεκτικά, ιδίως ανάμεσα στα δάκτυλα και να αλλάζετε συχνά παπούτσια για να μειώνετε την υγρασία και να εμποδίζετε τους μύκητες να μολύνουν τα πόδια σας.
- Η καθημερινή χρήση πούδρας στα παπούτσια ή κάλτσες βοηθά στην απορρόφηση της υγρασίας.
- Επίσης εάν κάποιος πάσχει από διαβήτη θα πρέπει να φροντίσει ώστε να ρυθμιστεί καλά το σάκχαρο του ,γιατί οι μυκητιάσεις ευνοούνται όταν είναι αρρύθμιστο.
- Αν έχετε εμφανίσει μια μυκητίαση πετάξτε ή καθαρίστε καλά τα παλιά παπούτσια ή ρούχα ώστε να αποφύγετε την επανάληψη της μόλυνσης.
- Καλό θα ήταν έχοντας υπόψη μας τα πιο πάνω μέτρα πρόληψης ,να ακολουθούμε τους κανόνες υγιεινής ώστε να προλαμβάνουμε τις ανεπιθύμητες μυκητιάσεις.
- Ωστόσο σε περίπτωση που παρατηρήσουμε κάποιες αλλαγές στο δέρμα μας καλό θα ήταν να απευθυνθούμε στο δερματολόγο μας για πιο έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία.
- Κατά την διάρκεια του καλοκαιριού αποφεύγετε τα ζεστά μπάνια, τηις σάουνες και τα χαμάμ.
- Φροντίζετε τα νύχια σας να είναι κοντά (μην κόβετε τις γωνίες τους), στεγνά και καθαρά.
- Η απώλεια βάρους σε υπέρβαρους ή παχύσαρκους ανθρώπους και η καλή ρύθμιση του σακχάρου στους διαβητικούς ασθενείς έχει πρωταρχική σημασία για τα άτομα αυτά.
- Επίσης καλό να αποφεύγονται οι παραλίες με μεγάλη συγκέντρωση ατόμων και συνωστισμό, οι βρώμικες παραλίες αν και αυτό είναι πολύ δύσκολο πια ειδικά στην Αττική και οι παραλίες που βρίσκονται κοντά σε μεγάλες πόλεις, γιατί εκτός από μυκητιάσεις υπάρχει κίνδυνος και για ουρολοιμώξεις, που προκαλούνται από ένα μικρόβιο το κολοβακτηρίδιο που επιβιώνει στο θαλασσινό νερό.
- Επίσης καλό είναι να μην χρησιμοποιούνται αρώματα και άλλα καλλυντικά όταν πάμε για θαλάσσια μπάνια.
Τέλος, σε πολλές περιπτώσεις δεν φταίει η θάλασσα, άλλα η κακή προσωπική υγιεινή ή τα κοινά μέσα που χρησιμοποιούνται, και γενικά η συμπεριφορά μας απέναντι της.
Καλό Καλοκαίρι!
