Τα συμφέροντα τεράστια και η αποφυγή από το loby των πλαστικατζήδων του οικονομικού δήθεν κόστους της επεξεργασίας των πλαστικών επικίνδυνων αποβλήτων είναι μια εγκληματική πράξη σε βάρος ολόκληρου του θαλάσσιου και μη οικοσυστήματος.
Το ΠΑΚΟΕ πρωτοπόρο στον αγώνα ενάντια στα πλαστικά από το 1979 «φωνάζει» για την αδιαφορία των…αρμόδιων στην αντιμετώπιση αυτού του φαινομένου. Φωνή βοώντος εν τη ερήμω. Δυστυχώς οι προτάσεις μας δεν πιάνουν τόπο.
Έχει παρατηρηθεί το φαινόμενο ότι οι αναπτυγμένες χώρες της Δύσης πετούν εκατομμύρια τόνους πλαστικών σκουπιδιών σε αναπτυσσόμενες χώρες, αντί να τα ανακυκλώνουν. Πρόσφατα έλαβε χώρα μια παγκόσμια διάσκεψη στη Γενεύη σχετικά με το αν θα απαγορευτεί η εξαγωγή πλαστικών σε χώρες που δεν μπορούν να τα επεξεργαστούν. Από την μία η ιδέα αυτή έχει πολύ μεγάλη υποστήριξη, από την άλλη όμως μεγάλες εταιρείες και ισχυρές κυβερνήσεις, όπως των ΗΠΑ, είναι εναντίον.
Το μεγαλύτερο ποσοστό των πλαστικών καταλήγει στη θάλασσα από τις αναπτυσσόμενες χώρες που δεν έχουν αποτελεσματικά συστήματα ανακύκλωσης. Η καταστροφή είναι προφανής: φάλαινες και θαλασσοπούλια πνιγμένα από σκουπίδια, θαλάσσιες χελώνες παγιδευμένες σε δίχτυα.
Η Νορβηγία πρωτοστατεί σε μία συμμαχία χωρών που πιέζει για να προστεθεί το πλαστικό στη συμφωνία για τα επικίνδυνα απόβλητα έτσι ώστε να μην είναι δυνατή η εξαγωγή του σε αναπτυσσόμενες χώρες οι οποίες αποκτούν το δικαίωμα να αρνούνται να το εισάγουν.
