Το ΠΑΚΟΕ από το 2000 είχε επισημάνει τα προβλήματα στο δάσος της Στροφυλιάς που ήταν αφύλακτο και δεν είχε καθαριστεί για πολλά χρόνια και την λίμνη του Καϊάφα. Εν τούτοις τίποτα απ’ αυτά δεν έγιναν, με αποτέλεσμα η ανεπάρκεια και η κακή λειτουργία της σάπιας κρατικής μηχανής, έκαψε αρκετά στρέμματα του «μοναδικού» δάσους στο Βόρειο Ημισφαίριο.
Είμαστε λοιπόν για… κλάματα.
Κύριοι της εξουσίας αναλογισθείτε τις ευθύνες σας.
Η μη έγκαιρη κινητοποίηση των δυνάμεων πυρόσβεσης κατά την πυρκαγιά στο δάσος της Στροφυλιάς , που βρίσκεται ανάμεσα στην Ηλεία και την Αχαΐα, ανέδειξε για άλλη μια φορά τα αργά αντανακλαστικά της πολιτείας, που παρά την πρόσφατη καταστροφή στο Μάτι, δεν έλαβε το μάθημά της. Βέβαια δεν υπήρξαν χαμένες ανθρώπινες ζωές , αλλά ο εθνικός δρυμός των 22.000 στρ. που έχει ενταχθεί στο δίκτυο Natura και τη Συνθήκη Ramsar , παραδόθηκε στις φλόγες.
Η φωτιά ξεκίνησε στις 16:15 και παρά τις ειδοποιήσεις από τους τοπικούς παράγοντες το πρώτο πυροσβεστικό αεροσκάφος άρχισε να πραγματοποιεί ρίψεις τρεις ώρες αργότερα. Μάλιστα, ο περιφερειάρχης Δυτικής Ελλάδας ζήτησε άμεσα την επέμβαση εναέριων μέσων, γιατί επρόκειτο για προστατευόμενη περιοχή με σπάνιο οικοσύστημα μέσα σε προστατευόμενη περιοχή.
Σε σχέση με την κατάσταση ετοιμότητας των εναέριων μέσων, ένα «Καναντέρ» που ξεκίνησε από την Ελευσίνα, αναγκάστηκε να επιστρέψει στη βάση του χωρίς να γίνουν γνωστά τα αίτια. Μετά απ’ αυτό, επιστρατεύτηκαν εναέρια μέσα από τη Θεσσαλονίκη για την κατάσβεση της φωτιάς.
Τα σημάδια στην πυρκαγιά του δάσους της Στροφυλιάς είναι ίδια με αυτά που σημειώθηκαν στο Μάτι: πλήρης έλλειψη συνεννόησης, συνεργασίας, κοινής αντίληψης μεταξύ των αξιωματικών του Συντονιστικού Επιχειρησιακού Κέντρου Υπηρεσιών Πυροσβεστικού Σώματος (ΣΕΚΥΠΣ) για την πυρκαγιά και για την εικόνα αυτής.