Εκατομμύρια άνθρωποι από Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική έχουν γίνει πρόσφυγες κι εγκαταλείπουν τα σπίτια τους. Η κατάσταση αυτή προβλέπεται ότι θα επιδεινωθεί στο μέλλον λόγω της κλιματικής αλλαγής που οφείλεται στην καταστροφή του περιβάλλοντος εξαιτίας της υπερεκμετάλλευσης των φυσικών πόρων των περιοχών αυτών και οδηγεί στην έλλειψη νερού.

προσφυγες λογω δίψας

Οι Αρχές της Ιορδανίας μπορούν να προσφέρουν στους πολίτες τους μόλις 150 κυβικά μέτρα ετησίως, ελάχιστα δηλαδή σε σύγκριση με τα 500 κυβικά μέτρα που θεωρούνται από τον ΟΗΕ το κατώτατο όριο για την κάλυψη των αναγκών σε αντίθεση με την ανεξέλεγκτη διαχείριση των πετρελαϊκών αποθεμάτων.

Τα υπόγεια αποθέματα νερού της χώρας έχουν μειωθεί δραματικά τα τελευταία 20 χρόνια και ο ρυθμός της μείωσης φαίνεται να επιταχύνεται όσο περνά ο καιρός. Οι αιτίες είναι πρωτίστως τρεις: η ραγδαία αύξηση του πληθυσμού, η ανοδική τάση στο βιοτικό επίπεδο, η οποία συνοδεύεται από αύξηση της κατανάλωσης πόρων και εκπομπής ρύπων και τέλος, οι συγκεκριμένες περιοχές «ποτίζονται» από αποθέματα τα οποία έχουν δημιουργηθεί πριν από χιλιάδες χρόνια, όταν το έδαφος ήταν πιο υγρό. Σήμερα, λοιπόν, οι ταμιευτήρες αυτοί δεν ανανεώνονται και αδειάζουν επικίνδυνα γρήγορα.

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Πόρων (WRI) είχε προειδοποιήσει για τις δραματικές ελλείψεις νερού από τον Αύγουστο. Οι χώρες προέλευσης των προσφύγων είναι η Συρία, το Ιράκ, το Αφγανιστάν, τη Λιβύη και η Ερυθραία, χώρες δηλαδή που μέσα στα επόμενα 25 χρόνια θα αντιμετωπίσουν ακόμη πιο οξεία λειψυδρία. Το 2040 η κατανάλωση νερού θα αντιστοιχεί στο 80% των αποθεμάτων στις ζώνες αυτές, ενώ εκτιμάται ότι ήδη από το 2025 θα υπάρξουν ελλείψεις του βασικού αυτού αγαθού για 80 έως 100 εκατομμύρια ανθρώπους.

Η κλιματική αλλαγή πολλαπλασιάζει τις εντάσεις και τις πολεμικές συγκρούσεις, που αυτομάτως θα προκαλέσουν ελλείψεις και σε τρόφιμα. Οι οικονομικά ασθενέστεροι θα είναι τα πρώτα θύματα της οδυνηρής αυτής κατάστασης καθώς ούτε χρήματα για να φύγουν από τη χώρα τους δε θα έχουν προς αναζήτηση καλύτερης ζωής.

Επειδή αναφέρθηκε,  η Συρία, πέρα από το άμεσο προσφυγικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει εξαιτίας τριών βασικών παραμέτρων 1) Του δικτάτορα Ασαντ  2) των προστατών του Ρώσων και …Κινέζων και 3) του αντίποδα Αμερικάνου που και οι δύο αυτοί έχουν συμπιέσει σαν σάντουιτς βομβαρδισμών τους αμάχους στη Συρία. Έτσι, εάν προσθέσουμε και την κλιματική αλλαγή, τότε το κράτος αυτό σύντομα δε θα υπάρχει.

Ωστόσο πρέπει να είμαστε αισιόδοξοι επειδή το ΠΑΚΟΕ, χρόνια τώρα υποστηρίζει ότι οι ταμιευτήρες νερού δεν είναι μόνο υπόγειοι. Έχουμε τη δυνατότητα με τις τελευταίες τεχνολογικές εξελίξεις να παράξουμε νερό και από το αστείρευτο θαλάσσιο οικοσύστημα αλλά και παραγωγή του από τον αέρα που αναπνέουμε.