Ο Ξιουτεσκάτλ Ρόσκε-Μαρτίνεζ, είναι ένας 14χρονος ακτιβιστής που ξεκίνησε να συμμετέχει σε εκστρατείες για το περιβάλλον στην ηλικία των 6! Η μητέρα του, Ταμάρα, ίδρυσε έναν οργανισμό για την προστασία του περιβάλλοντος περίπου 10 χρόνια πριν γεννηθεί. Σήμερα, ο νεαρός κάνει πολλά: είναι ο εκπρόσωπος του οργανισμού αυτού, συντονίζει τα νέα μέλη και δηλώνει καλλιτέχνης «οικο-χιπ χοπ» ράπερ. Δίνει διαλέξεις σε παιδιά, μικρότερα ή μεγαλύτερα, σε όλη την Αμερική, ενώ έχει συνεργαστεί και με τα Ηνωμένα Έθνη.
Θεωρεί τη μικρή ηλικία πλεονέκτημα! Όταν ήταν 6 χρόνων, έκανε την πρώτη μου ομιλία μπροστά σε κοινό 300 ατόμων. Μίλησε για τη σημασία που έχει να αναλαμβάνει καθένας τις ευθύνες του. Όταν ήταν ακόμη μικρότερος, ήθελε να πάει με τον αδερφό του να κλείσουν όλα τα εργοστάσια. Αλλά κατάλαβε ότι εμείς οι ίδιοι καταστρέφουμε το περιβάλλον με τα χρήματά μας, αφού αγοράζουμε όσα τα εργοστάσια παράγουν. Τρία χρόνια μετά, όταν έμαθε ότι θα χρησιμοποιούσαν δύο επικίνδυνες χημικές ουσίες για να ψεκάσουν τα δημόσια πάρκα, μάζεψε 50 άτομα από το σχολείο του και πήγαν στο Δημαρχείο για να διαμαρτυρηθούν. Εισακούσθηκαν και τους έδωσαν 50.000 δολάρια για να ξαναγραφτεί το Πρόγραμμα Διαχείρισης Λιπασμάτων στην πόλη, απαγορεύοντας ταυτόχρονα τη χρήση του συγκεκριμένου χημικού!
Το να αντιμετωπιστεί η κλιματική αλλαγή μπορεί να φαίνεται πολύ δύσκολο εγχείρημα. Τονίζει στους νέους πόσο επείγει να ασχοληθούν με το θέμα καθώς είναι η γενιά που θα υποφέρει περισσότερο, κυρίως στις ανεπτυγμένες χώρες. Δυστυχώς, οι νέοι δεν έχουν δύναμη στη σημερινή κοινωνία. Για να ακουστούν, πρέπει πρώτα να μεγαλώσουν. Δεν αναγνωρίζουν την αξία τους ως ατόμων. Γι’ αυτό πρέπει να αλλάξουν οι νέοι το πώς αντιμετωπίζει ο κόσμος αυτή τη γενιά. Αυτοί είναι οι αληθινοί ηγέτες.
Σε όσους τον αμφισβητούν απαντά : «Αν και σήμερα ο κόσμος είναι φτιαγμένος έτσι ώστε να εξαρτάται απόλυτα από την ενέργεια που αντλείται από το πετρέλαιο, το κάρβουνο, το φυσικό αέριο, το μέλλον της ενέργειας έρχεται από τον ουρανό, τις φυσικές πηγές, αυτά δηλαδή που διαρκούν για πάντα. Επειδή οι πρώτες ύλες που χρησιμοποιούμε δεν αργούν να τελειώσουν!
Το παράδειγμα του μικρού Μαρτίνεζ σίγουρα πρέπει να αφυπνίσει εμάς τους… μεγάλους ώστε πραγματικά να ατενίζουμε το όποιο μέλλον με σκεπτικισμό και φροντίδα για τα μικρά παιδιά, με αποτέλεσμα να τους διδάξουμε ότι πολλά πράγματα μπορούν να αλλάξουν χωρίς κόστος!
Το ΠΑΚΟΕ έχει κάνει πολλές προσπάθειες γι’ αυτό, αλλά δεν αρκούν. Χρειάζεται συνεχής προσπάθεια κι έντονος αγώνας για να αλλάξουμε τα κακώς κείμενα.
