Ο υπουργός Ενέργειας Τανέρ Γιλντίζ ανακοίνωσε ότι η κρατική εταιρεία ΤΡΑΟ θα προχωρήσει στην εξαγωγή σχιστολιθικού φυσικού αερίου από κοιτάσματα της Θράκης και των νοτιοανατολικών περιφερειών με την αμφιλεγόμενη μέθοδο της υδραυλικής ρωγμάτωσης, η οποία έχει σημαντικές αρνητικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις με κυριότερη τη μόλυνση του υδροφόρου ορίζοντα και την επιβάρυνση του εδάφους με χημικές ουσίες. Όπως φαίνεται, η Τουρκία δεν ενδιαφέρεται για τις όποιες ενστάσεις υπάρχουν και αφορούν τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις, καθώς η ενεργειακή εξάρτησή της από την Ρωσία, το Ιράν και το Ιράκ κρατούν όμηρο την τουρκική οικονομία και αυτό την κάνει να διψά για ενέργεια. Με τις ποσότητες από τα κοιτάσματα που είναι εκμεταλλεύσιμες, η Τουρκία μπορεί να καλύψει τις ανάγκες της για φυσικό αέριο για τα επόμενα 14 χρόνια. Η εκμετάλλευση κοιτασμάτων σχιστολιθικού φυσικού αερίου και πετρελαίου έχει διχάσει επιστήμονες, οργανισμούς και κυβερνήσεις λόγω των περιβαλλοντικών συνεπειών που έχει η υδραυλική εξόρυξη. Ενδεικτικά, η Πολωνία και η Βρετανία είναι υπέρ της εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων, ενώ η Γερμανία και η Σουηδία περιμένουν τα αποτελέσματα νέων επιστημονικών ερευνών. Στην Ολλανδία, αντίστοιχη κίνηση έχει παγώσει αφού υπάρχουν έντονες αντιδράσεις κοινωνικών και περιβαλλοντικών οργανώσεων καθώς και της ζυθοβιομηχανίας, η οποία φοβάται ότι θα πληγεί λόγω της μόλυνσης του υδροφόρου ορίζοντα.

Να τονιστεί ότι στην υδραυλική εξόρυξη οι μεγάλες ποσότητες νερού που χρησιμοποιούνται, οι οποίες εφόσον αντλούνται από φυσικές πηγές θα έχουν σοβαρές συνέπειες στην βιοποικιλότητα της περιοχής ,  επιστρέφουν στην επιφάνεια δημιουργώντας το πρόβλημα της διαχείρισης των υγρών αποβλήτων καθώς είναι «εμπλουτισμένο» με πλήθος χημικών προσθέτων. Τα νερά αυτά μολύνουν τον υδροφόρο ορίζοντα και την τροφική αλυσίδα, ενώ μέσω των ποταμών της περιοχής θα καταλήγουν στο βορειοανατολικό Αιγαίο. Τέλος, έχει παρατηρηθεί ότι στις περιοχές που ήδη γίνεται εκμετάλλευση σχιστολιθικών υδρογονανθράκων, μεγάλη συχνότητα σεισμών 1-3 Ρίχτερ (η μέθοδος θα εφαρμοστεί σε σεισμογενή περιοχή).

   Η καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος, και όχι μόνο, θα είναι ανεπανόρθωτη , γιατί η δραστηριότητα αυτή θα μολύνει τα εδάφη αλλά και τον υδροφόρο ορίζοντα.

   Το ΠΑΚΟΕ, εδώ και χρόνια, έχει τονίσει και επισημάνει το πρόβλημα με τη διασυνοριακή ρύπανση- μόλυνση. Ο Νέστος, ο Αξιός, ο Έβρος είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα. Τι άλλο πρέπει να γίνει για να παρέμβουμε στο Διεθνές Δικαστήριο για αυτές τις επιβαρύνσεις στο περιβάλλον της χώρας μας, που έχουν επιπτώσεις ακόμα και στην αλυσίδα της διατροφής;