Πρόκειται για δεκατρείς παραλίες, οι οποίες, σύμφωνα με την Ελληνική Εταιρεία Προστασίας της Φύσης, βρέθηκαν ναι μεν να έχουν πολύ καλής ποιότητας νερά για κολύμβηση αλλά και σοβαρές ελλείψεις στην επιβεβλημένη παροχή υπηρεσιών προς τους λουόμενους. Πρόκειται για τις ακτές Αγγελοχώρι του Δήμου Θερμαϊκού, Αγ. Ιωάννη, Αγ. Στέφανο, Αυλάκι, Αστρακερή, Μωραΐτικα και Canal D’ Amour στο Δήμο Κέρκυρας, Βατερά του Δήμου Λέσβου, Αγ. Γαλήνη στο Δήμο Αγ. Βασιλείου Ρεθύμνης, Πυθαγόρειο και Ποτοκάκι 2 στο Δήμο Σάμου και Αγ. Φωτεινή και Καρφάς στο Δήμο Χίου.
Όταν το ΠΑΚΟΕ διαμαρτύρεται για τις «μαϊμού» γαλάζιες σημαίες, κανένας δεν βγαίνει να καταγγείλει διάφορα γεγονότα. Τώρα μετά από τις καταγγελίες του ΠΑΚΟΕ, για να ρίξουν στάχτη στα μάτια των πολιτών μετά από δέκα χρόνια κατήργησαν 13 απ’ αυτές. Το ερώτημα όμως παραμένει «ποια ελεύθερη παραλία έχει γαλάζια σημαία;». Καμία, απαντάμε, γιατί δεν έχουν οικονομικό όφελος αυτοί, οι «υπεύθυνοι», του δήθεν αυθαίρετα θεσμού.
