Ο πλάτανος αποτελεί σημαντικό κομμάτι της παράδοσης και της κληρονομιάς μας. Άραγε θα καταστρέψουμε και αυτόν με την απληστία μας; Στις όχθες του ποταμού Καλαμά η ασθένεια έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις, με τα νεκρά δέντρα να αριθμούνται σε χιλιάδες. Oπως σημειώνουν οι ερευνητές από το Ινστιτούτο Μεσογειακών Δασικών Οικοσυστημάτων, η ασθένεια έχει εντοπιστεί επίσης στον ποταμό Αχέροντα, στον ποταμό Λούρο, αλλά και στη συμβολή των ποταμών Αώου, Βοϊδομάτη και Σαρανταπόρου. «Η ασθένεια εμφανίστηκε στον νομό Ιωαννίνων το 2010. Σήμερα έχουμε εντοπίσει 45 εστίες προσβολής», αναφέρει ο εργαζόμενος στο Δασαρχείο Ιωαννίνων κ. Λεοντάρης.
Εισαγόμενη ασθένεια ο φονιάς του πλατάνου, αυτού του τόσο χαρακτηριστικού και πολύτιμου για το περιβάλλον αλλά και την κοινωνική ζωή δέντρου, είναι η ασθένεια του μεταχρωματικού έλκους, που προκαλείται από έναν μύκητα, ο όποιος μεταδίδεται πολύ εύκολα. Εφόσον προσβάλλει το πλατάνι το οδηγεί σχεδόν σίγουρα στον θάνατο (εκτός εάν είναι μεγάλο δέντρο και αντιμετωπιστεί άμεσα η ασθένεια). «Η εισαγόμενη ασθένεια εμφανίστηκε αρχικά πριν από το 2004 στη Μεσσηνία. Παρά τις προειδοποιήσει μεταδόθηκε και σε άλλες περιοχές, κυρίως στην Ήπειρο και σε μικρές εστίες στα Τρίκαλα. Η μεταφορά του μύκητα έγινε κατά πάσα πιθανότητα μέσω των μηχανημάτων τns Εγνατίας Οδού, που είχαν προηγουμένου χρησιμοποιηθεί στην Πελοπόννησο», σημειώνει ο κ. Παναγιώτα Τσόπελας, ερευνητής στο Ινστιτούτο Μεσογειακών Δασικών Οικοσυστημάτων. «Η άγνοια σκοτώνει τα πλατάνια» τονίζουν οι ερευνητές και οι δασικοί. «Έχουν γίνει βήματα στην ενημέρωση του κόσμου. Χρειάζονται όμως και μέτρα αντιμετώπισης, όπως για παράδειγμα η θανάτωση των προσβεβλημένων δέντρων και η δημιουργία ζωνών καραντίνας γύρω από τα σημεία που εμφανίστηκε η αρρώστια», λέει ο κ. Λεοντάρης. Δυστυχώς οι Δασικές Υπηρεσίες της Ηπείρου δεν έχουν λάβει εδώ και τρία χρόνια χρηματοδότηση για να εντατικοποιηθούν οι προσπάθειες.
