Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΣΤΗΝ ΛΑΜΠΑ ΦΘΟΡΙΣΜΟΥ
Τα συμφέροντα τεράστια γιαυτό ακόμη δεν έχουν προμηθευτεί στην αγορά οι λαμπτήρες LED όσο θα έπρεπε. Ως πότε θα παραγκωνίζεται η ανθρώπινη υγεία για οικονομικά συμφέροντα;;
Η Rafailovich Miriam υποστηρίζει ότι χωρίς ηλεκτρονικό μικροσκόπιο μπορείς να δεις τριχοειδή ραγίσματα σε λαμπτήρες και μικρές τρυπούλες σαν ελιές. Παρόμοια ελαττώματα βρέθηκαν σε κάθε λαμπτήρα που αγοράσαμε. Μία σειρά πειραμάτων έδειξε ότι ατές οι αθώες ρωγμές επιτρέπουν διαρροή υπεριώδους ακτινοβολίας , η οποία μπορεί να προκαλέσει δερματική βλάβη, σαν να πηγαίνεις στην παραλία χωρίς αντηλιακό. Επίσης η υπεριώδη ακτινοβολία επηρεάζει τα απροστάτευτα μάτια σε μεγάλο βαθμό. Έτσι καταργούνται οι λάμπες φθορισμού και όλοι χρησιμοποιούμε φωτιστικά οροφής.
Ιστορικά το 1800 ο Humphry Davy, Άγγλος χημικός έκανε μία εφεύρεση συνδέοντας δύο σύρματα σε μία μπαταρία και τοποθετώντας μια λωρίδα άνθρακα ανάμεσα τους, ένα κίτρινο φώς έλαμψε. Μετά από 70 χρόνια ο Thomas Edison ύστερα από πολλές προσπάθειες βάζοντας ένα νήμα άνθρακα σε κενό αέρα μέσα σε μία γυάλινη λάμπα έφτιαξε τον πρώτο σύγχρονο λαμπτήρα. Τα επόμενα χρόνια έγιναν βελτιώσεις αντικαθιστώντας τον άνθρακα με βολφράμιο. Υπήρξαν κιάλες βελτιώσεις μέχρι την δεκαετία του 70 που οι σωλήνες φθορισμού άρχισαν να αντικαθιστούν τους λιγότερο αποδοτικούς λαμπτήρες. Το επόμενο βήμα ήταν λύγισμα των σωλήνων και η δημιουργία των σπειροειδών λαμπτήρων.
Τα τελευταία χρόνια ο Καναδάς, η Αυστραλία, η ΗΠΑ και η Ευρωπαϊκή Ένωση μέσα στο γενικότερο κλίμα για εξοικονόμηση ενέργειας έχουν σταματήσει την παραγωγή των παλαιών λαμπτήρων.
Οι λαμπτήρες φθορισμού υπερτερούν στην εξοικονόμηση ενέργειας. Η αντικατάσταση των παλαιών λαμπτήρων θα μειώσει τα έξοδα κατανάλωσης ενέργειας κατά 13 δισεκατομμύρια το χρόνο. Οι λαμπτήρες φθορισμού κοστίζουν λίγο ακριβότερα όμως εξοικονομούν τουλάχιστον 6 φορές το κόστος αγοράς τους.
Η Tatsiana Mironava βάζει ένα δοχείο κάτω από μία λάμπα φθορισμού προκειμένου να μετρήσουν την ακτινοβολία που απορροφά το ανθρώπινο δέρμα και να εκτιμήσουν τις επιπτώσεις της. Επίσης μέτρησαν και τον χρόνο που απαιτείτε για να φτάσει στα ανώτερα επιτρεπόμενα όρια έκθεσης σε υπεριώδη ακτινοβολία.
Η Rafailovich Miriam εξέτασε τα κύτταρα με 9 διαφορετικές λάμπες και σε όλες το όριο ξεπεράστηκε κατά πολύ. Η μελέτη δείχνει ότι η ακτινοβολία που εκπέμπετε από λάμπες φθορισμού είναι σαν την εκτεταμένη έκθεση στον ήλιο. Οι λαμπτήρες είναι απόλυτα ασφαλείς μόνο αν έχουν καλή μεταχείριση και είναι απευθείας από την γραμμή της παραγωγής, ώστε να μην σπάσει ο φώσφορος. Οι περισσότεροι λαμπτήρες θα έχουν κάποιες μικρορογμές και θα επιτρέπουν στην ακτινοβολία να διαφεύγει. Το τελικό μήνυμα είναι ότι οι λάμπες φθορισμού είναι εύθραυστες επειδή η φωσφορική επίστρωση παθαίνει εύκολα ζημιά.
Οι κυβερνήσεις που υποστηρίζουν την χρήση τους ισχυρίζονται ότι η περιεκτικότητα τους σε υδράργυρο είναι πολύ μικρή (2-3mg) και δεν θα έπρεπε να ανησυχούν οι καταναλωτές.
Η θραύση των λαμπτήρων είναι αυτή που κρύβει κινδύνους για την υγεία και οι οδηγίες είναι εκκένωση του χώρου για 5-10 λεπτά, κλείσιμο του κλιματιστικού και καθαρισμός με βρεγμένο πανί. Αυτά επειδή το σπάσιμο της λάμπας αφήνει ατμούς υδράργυρου όμως αν καθαριστεί σωστά δεν υπάρχει κάποιος κίνδυνος. Από την άλλη υπάρχει μεγάλος κίνδυνος αν η λάμπα καθαριστεί με γυμνά χέρια η πεταχτεί σε πλαστική σακούλα. Το χειρότερο είναι η άγνοια καθώς μέχρι και μαγαζιά που ανακυκλώνουν τις λάμπες απλά τις πετάνε και δεν σκέφτονται ότι η ανακύκλωση γίνετε χωρίς να σπάσει το γυαλί ώστε να ανακτηθεί ο υδράργυρος.
Η εναλλακτική επιλογή είναι οι λάμπες LED οι οποίες είναι περισσότερο αποδοτικές ενεργειακά, δεν περιέχουν υδράργυρο, δεν εκπέμπουν υπεριώδη ακτινοβολία και διαρκούν δυόμισι φορές περισσότερο.