Την εποχή της οικονομικής κρίσης μία πίτα περίπου 2 δισεκατομμυρίων ευρώ είναι πολύ σημαντική ακόμα και για τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους της χώρας. Μάλιστα πρόκειται και για σίγουρα χρήματα, καθώς πρόκειται και για ένα «προϊόν» που θα υπάρχει πάντα. Βέβαια μιλάμε για τα απορρίμματα. Για αυτό είναι απόλυτα λογικό το ότι μέσα στα ονόματα που διεκδικούν την είσοδό τους στην αγορά, είναι κοινοπραξίες στις οποίες μετέχουν (εκδεικτικά) η Eurobank,εταιρίες του ομίλου Μπόμπολα , ο Κόκκαλης, ο Άβακας, ξένοι όμιλοι, ο Καπελούζος .
Το θέμα ήρθε ξανά στην επικαιρότητα καθώς έχει προκαλέσει μεγάλο προβληματισμό η διαδικασία για την ανάθεση σε ιδιώτη του έργου διαχείρισης των απορριμμάτων στην Δυτική Μακεδονία για 25 χρόνια. Η μονάδα που θα κατασκευαστεί για αυτόν τον σκοπό, θα έχει την δυνατότητα επεξεργασίας 12.000 τόνων οικιακών απορριμμάτων, τα οποία θα προέρχονται από τους κατοίκους των νομών Κοζάνης, Γρεβενών, Καστοριάς (περίπου 300.000 κάτοικοι).
Αποτελεί το πρώτο έργο ΣΔΙΤ (δηλαδή Σύμπραξης Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα) για τον συγκεκριμένο τομέα. Το γεγονός αυτό έχει προκαλέσει την αργοπορία των διαδικασιών, καθώς θα πρέπει να γίνει πολύ προσεχτική επιλογή των όρων δημοπράτησης και χρηματοδότησης, ώστε να αποφευχθεί πλήρως η περίτωση ενστάσεων. Επίσης ένα άλλο αρνητικό είναι ότι δεν προβλέπεται χρηματοδότηση του 50% του έργου από το ΕΣΠΑ (όπως στο αντίστοιχο έργο της Πελοποννήσου),ώστε να είναι μειωμένη η συμμετοχή των τραπεζών, που έτσι και αλλιώς δεν μπορούν να χρηματοδοτήσουν τέτοια έργα.
