Όταν πρόκειται για το κέρδος, έννοιες όπως χούντα, δημοκρατία, κοινωνικές ελευθερίες, προστασία του περιβάλλοντος, δεν έχουν καμία απολύτως σημασία. Για αυτό όλες οι υπουργικές  αποφάσεις που λαμβάνονται και έχουν σκοπό την εξυπηρέτηση των μεγάλων επιχειρήσεων, είναι υπεράνω κομμάτων και πολιτευμάτων. Αφορμή για όλα αυτά, ήταν η καταγγελία που έγινε από την Επιτροπή Θριασίου, σύμφωνα με την οποία η εταιρεία Χαλυβουργική προχώρησε σε έργα μπαζώματος της θάλασσας.

Είχε άδεια από το 1974

Συγκεκριμένα με κοινή Υπουργική Απόφαση από το Υπουργείο Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, το Υπουργείο Θαλασσινών Υποθέσεων Νήσων και Αλιείας και το Υπουργείο Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας, δόθηκε άδεια στην Χαλυβουργική να ολοκληρώσει την άδεια για την επίχωση 477 στρεμμάτων θάλασσας, που είχε λάβει το 1974, σε συνέχεια αντίστοιχων αδειών το 1973 και 1972(επί Χούντας)

Συγκεκριμένα με την νεότερη άδεια, εγκρίνεται η κατασκευή 3 κρηπιδότειχων, συνολικού μήκους 588 μέτρων, ευρείας κλίμακας εκβάθυνση της θάλασσας, καθώς και επιχωμάτωση 68 στρεμμάτων θαλάσσιας έκτασης. Να προστεθεί σε αυτό το σημείο, ότι η εταιρία, στην διαδικασία υλοποίησης της συγκεκριμένης άδειας του 1974, έχει πραγματοποιήσει επιχωματώσεις ακόμα και με σκωρίες.

120 στρέμματα επιπλέον

Πάντως, θα πρέπει να προστεθεί το στοιχείο, ότι η Μελέτη Κτηματογράφησης και Πολεοδόμησης, στην μελέτη που εκπόνησε για την ένταξη της Βιομηχανικής Περιοχής της Χαλυβουργικής στο σχέδιο, θεωρεί πως ήδη οι επιχωματώσεις όχι μόνο έχουν φτάσει τα 477 στρέμματα της αρχικής άδειας, αλλά έχουν χρησιμοποιηθεί και άλλα 120 στρέμματα παραπάνω. Πολλοί συνδέουν αυτήν την χαριστική ρύθμιση με τις επιδιώξεις που έχει η εταιρία, στην κατασκευή Θερμοηλεκτρικού Σταθμού, εφόσον δεν ακυρωθεί από το Συμβούλιο της Επικρατείας η άδεια για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας που έχει πάρει η εταιρία από το 2006.