Μετά δεκατέσσερα χρόνια μελέτης και πειραματισμού με πολλά φυτά γνωστά με το όνομα ενεργειακά φυτά, και σε εποχές που ο όρος ήταν παντελώς άγνωστος σχεδόν σε όλους, μια φωνή από το βαθύ παρελθόν θυμίζει ότι ένα ξεχασμένο εν πολλοίς φυτό με το όνομα του αγκαθιού και του γαιδουριού μπορεί να προσφέρει πάρα πολλά. Το «τιποτένιο» γαιδουράγκαθο, που οι δύσπιστοι βλάχοι το αποκαλούν «γκαγκάνι», που φυτρώνει μονάχο του στις ράχες και στα βράχια μπορεί να έχει πολλά να πει. Ποιος θυμάται τώρα τον ποιητή;
Κι όταν ασχολούνται όλοι με όλα, φαίνεται ότι το ζιζάνιο αυτό που οι βιολόγοι το τρέμουν ως «τρομερό εισβολέα» μπορεί να καλλιεργηθεί και να δώσει πολλά στον Έλληνα γεωργό χωρίς να ζητήσει σχεδόν τίποτα. Να γίνει καύσιμο! Κι εφόσον μερικοί νομίζουν ότι τα υγρά είναι τα καλά, να γίνει ρευστό καύσιμο. Να μετατραπεί σε πετρέλαιο που φθηνό θα παραχθεί από Ελληνικά χέρια στην Ελληνική γη. Κι ενώ οι βαποριές πάνε κι΄ έρχονται στα διυλιστήρια φέρνοντας λάδι αλλά από εισαγόμενη πρώτη ύλη χωρίς καμιά ωφέλεια για τον Έλληνα αγρότη, είμαστε αναγκασμένοι απ τη συνείδηση να συνεχίσουμε τον αγώνα να πείσουμε ότι μεγάλο καλό για τον τόπο θα προέλθει από την αγριαγκινάρα. Ευτυχώς στην πορεία μας, το βλάχικο ιδίωμα μας άνοιξε παραθύρι όπου ακούγεται μια μελωδία σιγουριάς, ωσάν να μας προτρέπει να συνεχίσουμε…«… ΠΕΡΙ ΔΕ ΞΥΛΑ ΚΑΓΚΑΝΑ ΘΗΚΑΝ ΑΥΑ ΠΑΛΑΙ ΠΕΡΙΚΗΛΑ ΝΕΟΝ ΚΕΚΕΑΣΜΕΝΑ ΧΑΛΚΩ ΚΑΙ ΔΑΙΔΑΣ ΜΕΤΕΜΙΣΓΟΝ..»
Κατηγορίες: ΚαταναλωτήςΠροϊόντα
