Tο ΠΑΚΟΕ πριν από 20 χρόνια που είχε αναλάβει την εκστρατεία για τη δημιουργία ποδηλατοδρόμων στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις διαπίστωσε ότι η έλλειψη υποδομών, η έλλειψη παιδείας στους οδηγούς των αυτοκινήτων και τέλος η απροσχιμάτιστα δεδομένη κατάσταση των πεζοδρομίων, οδηγούν στο συμπέρασμα ότι πρέπει πρώτα από όλα να πολλαπλασιαστούν τα κέντρα κυκλοφοριακής αγωγής στους δήμους που τα έχουμε χρόνια ξεχάσει και να ενεργοποιηθούν οι πεζόδρομοι τουλάχιστον σε πρώτη φάση με λωρίδες ποδηλατοδρόμων.

Ο υπουργός περιβάλλοντος πρόσφατα εξήγγειλε την εκπόνηση της πρώτης εθνικής στρατηγικής για το ποδήλατο. Η στρατηγική δεν έχει μόνο «καλλωπιστικό» ρόλο καθώς οι κοινοτικές χρηματοδοτήσεις για έργα και δράσεις αστικής κινητικότητας εξαρτώνται από την ύπαρξη ενός συνολικού σχεδιασμού κάτι που δεν είναι το «ισχυρό χαρτί» της χώρας μας.

Κύριο πρόβλημα δεν είναι η αποσπασματικότητα των κινήσεων που έχουν γίνει, αλλά η έλλειψη κοινωνικής συναίνεσης καθώς επίσης και η μικρή ανταπόκριση των πολιτών.

Σύμφωνα με τον υπουργό το πρώτο κείμενο της Εθνικής Στρατηγικής για το ποδήλατο θα είναι έτοιμο τον Δεκέμβριο με στόχο να τεθεί σε διαβούλευση και ακολούθως να θεσμοθετηθεί μέσα στο πρώτο τρίμηνο του 2020. Το σχέδιο θα περιλαμβάνει για πρώτη φορά μετρήσιμους ποσοτικούς στόχους για τη διείσδυση του ποδηλάτου στις καθημερινές μετακινήσεις. Θα αφορά επίσης την προώθηση της ασφαλούς χρήσης και στάθμευσης ποδηλάτου, την αποκατάσταση αστοχιών στη νομοθεσία και στις υποδομές, τη βελτίωση της εικόνας του ποδηλάτου στην κοινωνία, αλλά και έργα πιλότους.

Στην Ε.Ε. διαθέτουν στρατηγικές για το ποδήλατο, 17 χώρες, ενώ η Ελλάδα μπορεί να συγκριθεί με την Ιρλανδία η οποία ξεκίνησε περίπου  από το μηδέν.

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΟ Ι.Χ.

Πανεπιστημιακές πηγές αναφέρουν πως η ελληνική κοινωνία δεν θέλει το ποδήλατο και είναι εντελώς εξαρτημένη από το Ι.Χ., όμως οι πόλεις μας δεν έχουν πια χώρο για άλλα Ι.Χ.

Στρατηγική για το ποδήλατο δεν είναι να φτιάξουμε ποδηλατοδρόμους , αλλά να διαμορφώσουμε ένα αστικό περιβάλλον μέσα στο οποίο θα είναι ασφαλές και ευχάριστο να κάνει κανείς ποδήλατο. Αυτό σημαίνει πως πρέπει να ασχοληθούμε με το αυτοκίνητο. Πρέπει να ακολουθήσουμε την τάση στην υπόλοιπη Ευρώπη για μετατροπή των περιοχών κατοικίας σε ήπιας κυκλοφορίας.

Εκτός της συναίνεσης του κόσμου, από τη χώρα μας λείπει και το όραμα για την πόλη. Κάποιες πόλεις τα κατάφεραν και πιο συγκεκριμένα,  οι θεσσαλικές πόλεις ευνοούνται γιατί είναι επίπεδες, είναι μικρές, έχουν περιφερειακούς δακτυλίους και προϋπήρχε μία παράδοση ποδηλάτου.

ΠΕΝΤΕ ΕΥΡΩΠΑΪΚΕΣ ΠΟΛΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟ

Η μεγαλύτερη διείσδυση του ποδηλάτου στις πόλεις θα τις βοηθήσει να πετύχουν τους στόχους τους για περιορισμό της ρύπανσης και θα συμβάλλει στη μάχη κατά της κλιματικής αλλαγής.

Η ονομασία του προγράμματος είναι Cyclurban και εφαρμόζεται στη Βαρσοβία, στη Ρίγα (Λετονία),  στο Τάρτσυ (Εσθονία), στη Βέλικα Γκόριτσα (Κροατία) και στη Δράμα. Από ελληνικής πλευράς συμμετέχουν επίσης το ΕΜΠ, το Εθνικό Αστεροσκοπείο και το Ecocity.  Στη Δράμα, ο Δήμος θα εξετάσει πώς μπορεί να εφαρμόσει διαφορετικά σενάρια διαχείρισης του ποδηλάτου και ποιο ταιριάζει περισσότερο στην πόλη. Εκπρόσωποι του Δήμου αναφέρουν ότι σχεδιάζουν να μειώσουν την ταχύτητα των οχημάτων σε συγκεκριμένους δρόμους και να αποκλείσουν κάποιες οδούς για το αυτοκίνητο.

Κατηγορίες: ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ