Μετά την προβληματική για κτίσιμο σε περιοχές Natura, έρχεται τώρα η κα Μπιρμπίλη να ανατρέψει ότι έλεγε λίγο πριν. Συγκεκριμένα πρόσφατα ότι «δεν πρόκειται να καλύψει με πολεοδομικό και περιβαλλοντικό μανδύα μια ρύθμιση που έχει μόνο εισπρακτική λογική».
Η υπουργός Περιβάλλοντος χαρακτήρισε αντισυνταγματική τη νομιμοποίηση αυθαιρέτων, καθώς, όπως υπογράμμισε, τίθεται θέμα ισονομίας μεταξύ των πολιτών. «Η Πολιτεία δεν μπορεί να αντιμετωπίζει με τον ίδιο τρόπο εκείνον που αυθαιρετεί κι εκείνον που λειτουργεί νομότυπα».
Βεβαία η συνάντηση με τον υπουργό Οικονομικών έγινε , και απ ότι φαίνεται όποιες αντιρρήσεις είχε, εξουδετερώθηκαν με αποτέλεσμα να οδεύουν προς νομιμοποίηση χιλιάδες αυθαίρετα κτίσματα που βρίσκονται μέσα σε δασικές περιοχές ,δίπλα στον αιγιαλό και υποβαθμίζοντας το φυσικό περιβάλλον.
Όπως είναι φανερό μόνο η συζήτηση κάτι τέτοιου από την κυβέρνηση, με την ανοχή των άλλων κομμάτων , αποτελεί σκάνδαλο πρώτου μεγέθους. Αν τα κίνητρα είναι μόνο εισπρακτικά και δεν εξυπηρετούν μικροκομματικά συμφέροντα, ας εφαρμόσουν την υπάρχουσα νομοθεσία, εισπράττοντας τα προβλεπόμενα πρόστιμα, και προωθώντας τις νόμιμες κατεδαφίσεις με έξοδα των υπευθύνων.
Η υποκρισία περισσεύει από το κράτος. Καθώς γίνεται συζήτηση για το εάν θα νομιμοποιηθούν ή όχι τα αυθαίρετα και όχι να βρεθεί ένας αποτελεσματικός τρόπος να μην υπάρχουν αυθαίρετα. Καθώς η καταβολή ενός προστίμου όσου μεγάλου και να είναι για την νομιμοποίηση, ούτε λειτουργεί αντισταθμιστικά για την ζημία που προκαλεί στο περιβάλλον και την υγεία ένα αυθαίρετο κτίσμα στο δάσος ή στο αιγιαλό, αλλά ούτε λειτουργεί αποτρεπτικά για τους παρανομούντες, καθώς υπολογίζουν το κονδύλι στον προβλεπόμενο προϋπολογισμό ανέργεσης.
Υπάρχει λύση στο πρόβλημα; Βέβαια υπάρχει, αρκεί να τηρηθούν οι νόμοι από όλους και για όλους και ΚΥΡΙΩΣ να αλλάξουν καταστατικές νοοτροπίες που έχουν να κάνουν τόσο με την πελατειακή και ψηφοθηρική λειτουργία των πολιτικών, όσο και με την λογική μεγάλου μέρους του πληθυσμού ότι μπορεί να κάνει ότι θέλει χωρίς να τιμωρείται. Το μεγάλο πρόβλημα στην Ελλάδα είναι ότι οι κάτοικοι της, μπερδεύουν την ελευθερία με την ασυδοσία.
Για να περιοριστεί το φαινόμενο αυτό, θα πρέπει το κράτος το καταρτίσει άμεσα δασικούς και χάρτες αιγιαλού, στους οποίους θα ορίζεται ρητά ότι δεν μπορεί να χτιστεί τίποτα. Στους χάρτες αυτούς θα μπαίνουν και οι δασικές εκτάσεις που καίγονται. Θα πρέπει να δημιουργηθεί ένα σώμα επιθεωρητών περιβάλλοντος και εισαγγελέων που θα παρακολουθεί τις απαγορευμένες περιοχές και να μπορεί να παρεμβαίνει αυτεπάγγελτα.
Οι ποινές για τους παραβάτες να είναι όχι μόνο το γκρέμισμα με δικά του έξοδα, αλλά και βαρύτατο πρόστιμο και φυλάκιση για κακουργηματική πράξη, όχι μόνο του ιδιοκτήτη αλλά και όσων υπέγραψαν την άδεια ανέργεσης, τον εργολάβο κτλ.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΡΑΜΜΑΤΕΊΑ ΤΟΥ ΠΑΚΟΕ
Κατηγορίες: ΠεριβαλλονΠολιτική Οικολογια
